Iqra heeft een hoofdje vol grappige, zwarte krullerige staartjes. Ze springen vrolijk op en neer als Iqra door het lokaal danst.

De pop heeft lang, stijl, lelijk en zeer synthetisch wit haar, waar ik zojuist nog twee zielige staartjes in heb moeten maken. Het blijft desalniettemin een lelijk hoofd. Dat vindt Iqra ook want ze heeft een kapper nodig. Een kapper…… alsof ik die zo maar uit de lucht kan plukken.

Ze wordt een beetje boos omdat ik niet aan haar wens kan voldoen.” Ik wil een kapper!”zeurt ze en ik antwoord voor de zoveelste keer dat een kapper niet op de speelzaal is maar in de winkel. Ergens in het dorp. Ze loopt boos weg. De pop met het lelijke haar onderste boven met zich meeslepend. In de poppenhoek wordt er vervolgens hardhandig aan het poppenhoofd getrokken en geschud want de elastiekjes moeten eruit. Als dat uiteindelijk gelukt is, waar ettelijke haren bij verloren zijn gegaan, loopt ze weer naar mij toe en komt met een verrassende mededeling: de kapper zit in haar jaszak!

Wat lijkt me dat heerlijk: altijd de kapper zo dicht bij je! Altijd een mooi gekapt koppie. Nooit meer met een totaal verregend hoofd de dag door moeten brengen. We haasten ons naar de gang en uit haar jaszak komt, na wat verschrompelde takjes, een kleverig snoepje en een verkreukeld zakdoekje de kapper tevoorschijn. Een oud, groen exemplaar, waaraan de nodige tanden ontbreken.

“Iqra. dat is geen kapper. Dat is een kam!” “Kam” echoot ze en huppelt naar de pop om de mishandeling voort te zetten. Na een poosje vind ik haar terug aan de knutseltafel. De pop ligt op de bank, te midden van hele bossen haar, bij  te komen van de kappersbeurt. Het is er al met al niet mooier op geworden. Haar kwelgeest is lekker aan het knippen en plakken. Ineens gaat ze met de schaar in haar hand naar een van haar eigen staartjes: KNIP! Staartje eraf. Tientallen zwarte krulletjes op de grond….

HELP! Ik heb een kapper nodig!