Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Blog Marianne van Hall – Hoe lang nog dromen…?

Ik hoor allemaal positieve richtinggevende uitspraken. En die horen we nu al jaren… De vraag is dus: hoe lang moeten we nog blijven dromen? Eigenlijk weten we toch allang wat we willen? In ieder geval: ik wel!
Blog Marianne van Hall - Hoe lang nog dromen…?

Een kleine greep uit de persberichten van de laatste weken:

“Eén basisvoorziening waar alle kinderen naartoe kunnen gaan voor kwalitatief goede kinderopvang. Deze wens hebben meerdere vertegenwoordigers uit de branche tijdens de hoorzitting met commissieleden van de Tweede Kamer uitgesproken.”



“Ouders ervaren de voorschoolse opvang en het effect van VVE op de persoonlijke ontwikkeling van hun kinderen als positief.”

“Elke ouder weet maar al te goed hoe belangrijk betaalbare en toegankelijke kinderopvang is. Niet alleen voor de ontwikkeling van het kind, maar ook voor werkende ouders. Toch voldoet amper één op de drie lidstaten aan zijn eigen kinderopvangdoelstellingen”, aldus vicevoorzitter Viviane Reding, commissaris voor Justitie, Grondrechten en Burgerschap. “De lidstaten moeten echt aan de slag als ze de afgesproken arbeidsparticipatiegraad van 75% willen halen. Kinderopvang moet niet als een kostenpost worden beschouwd, maar als een investering in de toekomst.”

Allemaal positieve richtinggevende uitspraken. En die horen we nu al jaren…! De vraag is dus: hoe lang moeten we nog blijven dromen? Eigenlijk weten we toch allang wat we willen?

In ieder geval: ik wel!

  • Ik wil eindelijk af van het hinken op twee gedachten: kindvoorziening – arbeidsmarktinstrument en zonder terughouding kiezen voor een kindvoorziening!
  • Ik wil één basisvoorziening waar alle kinderen en hun ouders gebruik van kunnen maken en waar alle kinderen drie dagen per week gratis naartoe kunnen.
  • Ik wil dat al het geld dat nu op een ingewikkelde manier rondgepompt wordt, voor toeslagen, voor bureaucratische en omslachtige uitvoering, voor subsidies aan peuterspeelzalen, voor experimenten met voorscholen, voor VVE etc. op één hoop gegooid wordt.
  • Ik wil geen segregatie, maar alle kinderen samen naar dezelfde plek.
  • Ik wil investeren in kwaliteit van opvang en opvoedingsondersteuning voor ouders.

Mogen we de recente uitspraak “Asscher wil twee dagdelen kinderopvang voor alle peuters” als DÈ doorbraak beschouwen…? Of moet ik blijven dromen…?’

En dan nog een persbericht:

“Voor de zomer komt Asscher met een belangrijke visie op hoe de financiering van de peuterspeelzaal onderdeel moet gaan uitmaken van de Wet kinderopvang.”

En ik betrap mezelf erop, dat ik helemaal niet wil weten welke nieuwe ingewikkelde financierings- regels zijn ambtenaren nu weer bedacht hebben. Ik zou zo graag eindelijk eens een echte visie willen, lef, nieuw elan, en zo nodig een stelselwijziging. Mogen we de recente uitspraak “Asscher wil twee dagdelen kinderopvang voor alle peuters” als DÈ doorbraak beschouwen…? Of moet ik blijven dromen…?

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.