Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Blog Karin Westerbeek – Ongereguleerde kinderopvang

Karin Westerbeek, senior onderzoeker en adviseur bij Sardes werkt een half jaar in de Verenigde Staten als visiting researcher in de staat Indiana. Hier coacht ze, samen met Amerikaanse collega's, childcare-professionals in hun interactievaardigheden. In een weblog op Kinderopvangtotaal houdt ze haar belevenissen in dit bijzondere land bij.
Blog Karin Westerbeek - Ongereguleerde kinderopvang

De meeste kinderopvang in Amerika moet aan allerlei regels voldoen. Net als in Nederland gaat het om een hele stapel eisen op het gebied van veiligheid en hygiene, groepsgrootte, volwassene-kindratio, opleidingsniveau van de pedagogisch medewerkers, noem maar op. Maar er zijn ook kinderopvangorganisaties die aan die regels ontsnappen. Van de 50 Amerikaanse staten zijn er 12 waarin door de kerk georganiseerde kinderopvang niet gereguleerd is. Deze kinderopvang van de kerk hoeft dus niet aan dezelfde eisen te voldoen als alle andere kinderopvangcentra. Sterker nog, ze hoeven helemaal niet aan regels te voldoen. Nou ja, aan de voorwaarden van brandveiligheid. Maar dat is het dan ook. Indiana is een betrekkelijk conservatieve en religieuze staat, en dus een van de 12 staten waar een groot deel van de kinderen dagelijks een kerkgerelateerde, niet gereguleerde kinderopvang bezoekt.

Over de kwaliteit van die opvang is weinig bekend. Wel doen verhalen de ronde. Over supergoede kinderopvang. Maar vooral ook over hele slechte. Over kinderen die de hele dag niet uit hun wipstoel gehaald worden, bijvoorbeeld. Of over 30 kinderen in een ruimte met bijna geen speelgoed en een leidster die niet is opgeleid om met jonge kinderen te werken. Soms komen de niet-gereguleerde centra in het nieuws. Vorig jaar februari verdronk in Indianapolis een peuter in een doopvont. Hij was weggelopen uit de kinderopvangruimte, de kerk in, en viel daar in het water van een doopbassin. Hij werd pas veel later gemist door de leidsters.


‘Over kinderen die de hele dag niet uit hun wipstoel gehaald worden, bijvoorbeeld. Of over 30 kinderen in een ruimte met bijna geen speelgoed en een leidster die niet is opgeleid om met jonge kinderen te werken’

Na zo’n vreselijk incident tuimelen de boze brievenschrijvers over elkaar heen in de kranten. Dat het schandalig is dat dit soort kinderopvang mag bestaan, dat dat toch niet zou moete kunnen. Tegelijkertijd is het in dit land nu eenmaal zo dat vrijheid, en dus ook de vrijheid om je kinderen naar eigen religieuze wensen te scholen en te verzorgen, steeds weer belangrijker blijkt dan regels. Daarom is in Indiana home schooling toegestaan, en ook dit soort ongereguleerde kinderopvang.

Pas sinds heel kort is er echt onderzoek gedaan naar de kwaliteit van ongereguleerde kerkkinderopvang in een aantal Amerikaanse staten. Joellen Lewsader van Purdue University moet nog promoveren (over een paar weken) maar in haar proefschrift laat ze duidelijk zien dat hoe minder gereguleerd de kinderopvang is, hoe lager de kwaliteit. Hoe strenger de regulering, hoe hoger de kwaliteit, op vrijwel alle fronten.

Maar ja. De kinderopvang van de kerk kost vaak een fractie van wat de gereguleerde kinderopvang kost. Het zijn vooral de hoger opgeleide ouders die bereid zijn flink te betalen voor kinderopvang die aan de regels voldoet, en waar de opvang en de ontwikkelingsstimulering goed zijn. Als je weinig geld hebt, en je moet je kind toch ergens onderbrengen, dan is opvang in de vertrouwde omgeving van je eigen kerk vaak een heel logische optie. En zo krijgen kinderen al van jongsaf te maken met grote ongelijkheid. Zijn je ouders rijk, dan krijg je prachtige kinderopvang. Zo niet, dan moet je het met opvang doen die heel wat minder te bieden heeft. En dat is niet eerlijk.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.