Wil Foppen verbonden aan de School of Business & Economics als hoogleraar Strategisch leiderschap, nam ons mee in zijn lezing met de prikkelende titel: ‘Damned if you do, doomed if you don’t’. Er wordt de laatste tijd veel gezegd en geschreven over ongelijke kansen voor vrouwen. Waar mannen voor een carrière gaan, is er voor vrouwen vooral werk. Foppen daagde de zaal vol met vrouwen met zijn nadere analyse uit om ook voor een carrière te gaan.
In het ‘Global Gender Gap Report 2014’ van het ‘World Economic Forum’ wordt geschat dat het nog tot 2095 zal duren vooraleer er gelijkheid tussen vrouwen en mannen zal zijn. Dat zijn 80 jaar en vier generaties van talentverspilling en onvervulde beloften. Uiteraard zou dat in Nederland in wat minder tijd moeten kunnen, denk je al snel. Nauwelijks, kijk maar naar de dimensie van economische participatie en –kansen, daar staan we op plaats 51. Hoe komt dat toch? Volgens Foppen durven de meeste vrouwen niet te kiezen. Ze raken de weg kwijt en verstrikken in een jungle van valse beloften, robuuste stereotypen, loze uiterlijkheden, vermeend rolgedrag en veel foute denkwijzen over vrouwelijkheden.
Opmerkelijk vond ik zijn uitspraak dat er geen biologisch verschil is tussen mannen en vrouwen. Vrouwen hebben 5 x zoveel testosteron als oestrogeen. De gedachtes over de verschillen zitten allemaal in ons hoofd opgesloten en daar beginnen we al mee in de opvoeding (maar ook opvang) van jongens en meisjes. Vervolgens gaan jonge kinderen zich hiernaar gedragen en is weer een nieuwe soortgelijke generatie zet zich voort. Foppen geeft aan dat de Nederlandse vrouwelijke studentes het veel beter doen dan hun mannelijke collega’s. Hij denkt dan ook dat in de toekomst veel beroepen zullen worden overgenomen door vrouwen. Je ziet dit al in het onderwijs, maar ook het aantal vrouwelijke rechters is in de meerderheid. Hij is daar heel blij mee want vaak geven vrouwelijke leiders meer ruimte aan medewerkers om zich te ontwikkelen. Hmm dat herken ik wel. En die ontwikkeling mag best een beetje pijn doen, want dan groei je.
‘Ik vraag me af hoe we onze achterban op dit spoor krijgen, zodat de weerbaarheid en zelfredzaamheid van vrouwen toeneemt.’
Toch kraakte hij een kritische noot naar de dames, want veel vrouwen steunen elkaar onvoldoende. Als je ambitieus je kop boven het maaiveld uitsteekt, krijg je meestal geen bijval en soms zelfs commentaar van je omgeving. Tja, en dan is er nog de deeltijd-cultuur. Als bestuurder van een middelgrote onderneming krijg je je werk niet in 20-24 uur gepropt, wanneer de kinderen naar school zijn. Foppen riep ons op om het lef te hebben ervoor te gaan door:
- de dubbele druk (werk-privé) te omarmen;
- competenties te exploiteren;
- mannelijke competenties exploreren.
De vrouwen in de zaal waren hier al aardig in geslaagd, gezien de posities die we bekleden. Ik vraag me meer af hoe we onze achterban op dit spoor krijgen, zodat de weerbaarheid en zelfredzaamheid van vrouwen toeneemt. Hierin is nog zeker een wereld te winnen, zeker als je bekijkt hoeveel weerstand er al is om in je vrije tijd iets aan je persoonlijke ontwikkeling te doen. Tja, als ik mij destijds zo ambtelijk had opgesteld, was ik nooit op deze positie gekomen. Het blijft een leven lang leren, ook weer van deze mooie lezing.
De vorige keer schreef Jolanda haar weblog over een bijzondere samenwerking met Humanitas in het kader van de Gezonde kinderopvang van de toekomst. Lees deze blog