Soms vind ik dat verontrustend. Begin ik me af te vragen wat ik dan toch allemaal heb gedaan. Hoe is de tijd me zo door de vingers geglipt? Maar als ik dan terugdenk, mijn aantekeningen erop nalees, mijn agenda doorspit en onze social media en website bekijk, zie ik dat iedere minuut gevuld was. En als ik aan al die momenten denk, zie ik snoetjes voor me. Snoetjes van peuters die onze peuteropvang bezoeken. De keren dat ik op locatie was of bij een activiteit, zag ik ze genieten.
Zoals vorige week toen twee van onze Pret Letter-minibiebjes werden geopend. En we het boek ‘D’r Juul’ van Bas Ortmans cadeau kregen. Bas is beleidsmedewerker jeugd bij de gemeente Heerlen. Hij schreef twee kinderboeken waarvan de opbrengst naar het goede doel gaat. Zoals het boek ‘D’r Juul’, het verhaal bij het beeld dat voor het Heerlense theater staat. Een verklede man met het masker van een ezel, die ons – volgens het verhaal van Bas – liefdevol in de gaten houdt.
De opbrengst van ‘D’r Juul’ gaat naar organisaties die een bijdrage leveren aan de taalontwikkeling van het jonge kind. En daar zijn wij er één van. Bas las voor in twee locaties, deelde boekjes uit en knipte samen met peuters het lint rondom het minibiebje door.
‘Dit zijn die momenten die ertoe doen’
Voor een buitenstaander misschien niet zo spannend allemaal. Maar binnen de kinder- en peuteropvang weten wij als geen ander hoe belangrijk dit soort momenten zijn. Hoe belangrijk het is om taal aan te bieden en om lezen en voorlezen mogelijk te maken.
Mijn hart stroomde over toen ik één van de peuters zag zitten, ergens alleen, boekje op schoot en helemaal verdiept in de tekeningen. Geweldig! Ik dacht, daar moet ik de volgende blog over schrijven, dit zijn die momenten die ertoe doen en die hopelijk ook in de herinnering van de peuters blijven hangen.
Een week later weet ik het nog precies, telefoontjes en gesprekken hebben deze mooie herinnering zelfs niet vervaagd. Ik hoop dat jullie met mij meegenieten!
Fijne meivakantie!
Blog Ingrid van den Bunder – Sporten en puzzelen
‘Maandagavond is mijn sportavond. Meestal ga ik met een portie goede zin aan de slag. Die maandag moet ik me er echt toe zetten om te gaan. Later die avond ben ik blij dat ik heb doorgezet. Niet alleen om de beweging die me goed heeft gedaan. Maar ook omdat ik die avond van verschillende mensen nog een reactie kreeg op de uitzending van het KRO-NCRV-programma Pointer in januari waar we als peuteropvang Heerlen aan meewerkten. Lees de vorige blog van Ingrid