Wat gaat de cao doen, gaan de lonen omhoog, wat doen we met de torenhoge energieprijzen en de kosten van voeding? Bereken je die allemaal door aan je klanten die steeds minder te besteden hebben of ga je als organisatie zelf risico’s dragen? In 2023 staan er niet ineens allemaal nieuwe pedagogisch medewerkers voor de deur en dus zullen er nog steeds erg veel zzp’ers met torenhoge uurtarieven ingezet moeten worden. Twee pedagogisch medewerkers, één op zzp-basis en één op contractbasis en met een enorm verschil aan inkomsten. Het klopt toch niet? Eigenlijk zouden alle kosten doorberekend moeten worden in de begroting en daar komt dan een nieuw oudertarief uit. Maar dat kun je dus écht niet doen.

Belangrijke keuzes

Deze tijd is lastig. We moeten binnen de kinderopvang belangrijke keuzes maken voor 2023. Hoge lasten, tekort aan personeel, enorme extra uitgaves. We moeten onze blik op de toekomst richten en investeren in onze pedagogisch medewerkers: werk moet meer lonen. Misschien zorgt dat er dan ook voor dat er meer mensen weer een contract willen en minder mensen zzp’er willen zijn: een hoger loon en fulltime werken extra belonen. Want Nederland is een uitblinker in parttime werken. ‘Als mensen meer loon krijgen gaan ze nog minder werken’, wordt weleens gezegd. Dat station zijn we allang gepasseerd. Veel mensen komen nog maar nét rond met hun inkomen en hebben meer financiële armslag nodig. Dus beloon dan meer werken!

‘Wat blijft er over van het idee dat ieder kind recht op kinderopvang heeft en de opvang voor iedereen toegankelijk moet zijn?’

Ieder kind recht op opvang?

Hoe ons kabinet nu, op dit moment, in deze crisis, de keuze heeft kunnen maken om de kinderopvangtoeslag los te koppelen van het aantal gewerkte uren, is mij een raadsel. We willen toch dat kinderopvang voor iedereen toegankelijk is? Het mag toch niet zo zijn dat ouders met veel geld vijf dagen opvang afnemen en twee dagen per week werken? Dat ontneemt toch ruimte voor andere ouders die de opvang heel hard nodig hebben? Wat zijn we aan het doen? Wat blijft er over van het idee dat ieder kind recht op kinderopvang heeft en de opvang voor iedereen toegankelijk moet zijn? En wees eerlijk: met de huidige energieprijzen kun je toch beter je kind vijf dagen per week in een warm kindercentrum laten opvangen dan thuis met een au pair? 😉

Buikpijn

Ik ben het vertrouwen in ons kabinet net zo kwijt als 70 procent van de Nederlandse bevolking (ik zag gisteren deze peiling op tv). Luisteren ministers en partijen nog wel naar ervaringsdeskundigen? Of luisteren ze naar de verkeerde spelers in het veld?

Kortom, ik krijg een beetje buikpijn over de toekomst. En ik denk dat ik daar niet uniek in ben. Het liefst scheur ik nu met mijn auto naar Den Haag, klop aan bij Rutte en zeg: ‘Kom eens zitten, neem een kop koffie, we moeten even praten met elkaar! Wat zijn jullie nou aan het doen?’

Dream on Ilse, dream on.