Er zijn minstens drie goede redenen voor een actie: stop-de-kinderfoto’s-op-kinderopvang-in-social-media. En als je die zelf niet kunt verzinnen (wat je best wel kunt, maar je wilt het niet!!), dan leg ik het je nog even uit.

1. Kinderen kunnen geen nee ‘zeggen’ of portretrecht claimen. Ik maak me sterk dat het ze niet eens gevraagd wordt, maar een peutertje van drie kan nou eenmaal zelf niet begrijpen wat het is om glimlachend op een tweet te staan met het onderschrift ‘Hokipoki maakt leuke Sint Maartenlampions!’ Die kinderen staan vervolgens breeduit voor de hele wereld te kijk. Spelend in de zandbak , met hoedjes op, in de kring, kleiend, boekje kijken of met gele hesjes aan in de regen. Met een beetje pech staan ze dat voor jaren en jaren via de google afbeeldingen zoekfunctie.
2. Je portretteert de kinderen met als doel om de buitenwereld te laten zien hoe leuk de opvang is. Welke leuke dingen de kinderen allemaal wel niet doen bij jullie. Of, (o,o, ik weet dat je nu boos gaat worden 😉 hoe lief je de kinderen vind en hoeveel bewondering je hebt voor hun groei en ontwikkeling. Maar dan nog, zelf als je uit enthousiasme Twittert en Facebookt, dan nog doe je dat minstens gedeeltelijk vanuit een communicatiebelang.
3. Het is bloedsaai en volkomen achterhaalde #socmed marketing: plaatjes van leuke activiteiten de wereld insturen. Mensen worden bedolven onder informatie en plaatjes. Ze kijken er niet meer naar, ze lezen het niet en alles gaat over hun hoofden heen. De kinderopvang is ondertussen een meester in communicatie uit de vorige eeuw. Ze bereikt niet of amper de doelgroep die ze keihard nodig hebben, namelijk: ouders met baby’s die een opvangprobleem moeten oplossen. Deze ouders kijken niet naar je Tweets of FB berichten met kleuters met geinige hoedjes op! Die kijken naar heel andere dingen en die volgen bijvoorbeeld @wijzijnzwanger of ze kijken naar kinderwagentjes op marktplaats.

Heel veel duidelijker kan ik het niet maken.

Leuker ook niet.

En makkelijker ook niet.