En soms vallen ze daarbij een gat in hun broek of vallen ze met hun hele jas in de modder. Het ene kind boeit het niet dat ze vies wordt maar er zijn ook kinderen die helemaal uit hun dak gaan! Ze hadden hun mooiste kleren aan en hun mama/papa of verzorgende had ze op het hart gedrukt dat ze niet vies mogen worden of gescheurd of slordig thuis mogen te komen. Arme lieverd, denkt de pm’er dan. Wat maken die kleren nou uit? Een beetje vies worden kan toch geen kwaad. Wat een rare of wat een vreemde ouders.

Hoe ga jij daarmee om? Is dit een gesprek waard met de ouders? Is dit kindermishandeling? Of is dit onmacht van de ouders? Zijn het overbezorgde ouders, of ouders die geen zin hebben om de kleertjes steeds te wassen of de kinderen te verschonen? Ouders die misschien alleen maar bezig zijn met hun eigen uiterlijk en dat van hun kinderen? Mogen de kinderen helemaal niet buitenspelen, moeten ze altijd ‘netjes’ zijn?

‘Of zit er wat anders achter en maak jij je zorgen?’

Of zit er wat anders achter en maak jij je zorgen? Heeft dat kindje juist jouw hulp nodig? Als je het niet uitspreekt en met je collega je verwondering bespreekt, kom je er zeker niet achter. Kinderen moeten toch lekker kunnen spelen zonder dat zij zich druk maken over hun uiterlijk of mooie kleren? Ga je met de ouders in gesprek hierover?

Het is wel een terugkomend probleem en de jij maakt je als pedagogisch professional elke keer druk over dat kind dat niet vies mag worden tijdens jullie leuke buitenspel. Misschien trek je dat kind zelfs even andere kleren aan. En vlak voordat de ouders komen trek je de mooie kleertjes weer aan. Toch wel een gekke situatie. Maar zeker wel eentje die vaker voorkomt in de kinderopvang.

Dus ga met de ouder(s) hierover in gesprek, kaart het aan en dan sta je soms versteld van de reacties van de ouders: ‘Oh, ik dacht dat ze juist heel verzorgd en netjes naar de opvang moesten komen’; ‘Ik heb maar één stel nette kleren voor hem/haar’; ‘De wasmachine is stuk en geen geld voor een nieuwe’; ‘Ik houd niet van vieze kinderen in mijn auto’; ‘Oh. Maar ik heb nooit gezegd dat ze niet vies mag worden, dat is haar eigen fantasie’; ‘Buitenspelen mag wel, maar dan geef ik ze oude kleren mee’.

En als je bovenstaande weet, kan je samen met de ouders naar een oplossing gaan kijken en kan het kindje hopelijk lekker mee gaan doen met jullie leuke buitenspel.