Volgens de commissie voor de Rijksuitgaven worden ouders door het huidige systeem geprikkeld om te kiezen voor opvangcontracten waarin de kosten verspreid zijn over zoveel mogelijk uren, oftewel lange contracten. Minister van Sociale Zaken Lodewijk Asscher is het daarmee eens. Hij meldde eerder al dat de maximum uurprijs en de koppeling van het aantal gewerkte uren aan de kinderopvangtoeslag, in de hand werkt dat ouders een contract met veel uren tegen een laag uurtarief afsluiten. Hoe meer uren een contract beslaat, hoe meer kinderopvangtoeslag de overheid kwijt is.
Flexibele contracten
Maar de minister ziet ook dat dit door de vraaguitval verandert. ‘Ik zie dat de markt als gevolg van crisis en bezuinigingen meer is gaan inspelen op de vraag van ouders. Er worden steeds meer contracten voor minder weken aangeboden tegen een redelijke prijs rondom de maximum uurprijs’, antwoordt hij op de Kamervragen. In de dagopvang was volgens Asscher voor de economische crisis nog helemaal geen sprake van flexibiliteit. ‘Maar dat begint nu te komen. In de bso werd al meer gewerkt met flexibele contracten, in- of exclusief schoolvakanties bijvoorbeeld, maar dit neemt ook toe’, aldus Asscher.
Combineren arbeid en zorg
Eén van de doelen van de kinderopvangtoeslag moet zijn dat meer werken meer loont. Of dat het geval is met de huidige systematiek, onderzoekt minister Asscher binnenkort in een beleidsdoorlichting. Het helemaal loslaten van het maximum uurtarief en het doorberekenen van een alternatief wordt ook in dit onderzoek meegenomen. Het onderzoek moet antwoord geven op de vraag of de huidige kinderopvangregeling ervoor zorgt dat arbeid en zorg beter te combineren zijn voor ouders. De beleidsdoorlichting wordt verwacht in de tweede helft van 2015.
Hoewel minister Asscher de Kamer en de branche constant op de hoogte houdt over de afname van het gebruik van kinderopvangtoeslag, vergeet hij de relatie te leggen met de arbeidsparticipatie van ouders. De Rekenkamer vindt dit een gemiste kans. Lees meer
Meevaller
De commissie voor de Rijksuitgaven vraagt waarom ervoor gekozen is de meevallers op de kinderopvangbegroting niet in de kinderopvang zelf te investeren. De 536 miljoen euro die overbleef in 2013 is ingezet in de WW. Volgens Asscher paste dat volledig in het plan van het kabinet om een sluitende begroting te realiseren. De kinderopvangbranche kan er volgens de minister niet op rekenen dat het geld op een later moment alsnog geïnvesteerd wordt in de kinderopvang.
‘Vraaguitval structureel’
De raming van het kabinet klopt al jaren niet met de daadwerkelijke uitgaven. De commissie voor Rijksuitgaven vraagt de minister hoe hij een beter beeld kan krijgen van hoe de vraag naar kinderopvang zich de komende jaren ontwikkelt. Minister Asscher is duidelijk over de korte termijn. Hij schat dat de daling van de vraag naar kinderopvang de komende jaren structureel zal zijn. Maar een schatting voor de lange termijn is volgens hem nog niet zo eenvoudig. ‘De Wet kinderopvang is een relatief jonge regeling waar kennis over gedrag in reactie op intensiveringen en extensiveringen nog niet in grote mate bekend is. Het gebruik van kinderopvang hangt, veel meer dan bij andere regelingen, af van gedrag en keuzes van ouders en ondernemers.’
Alternatief maximum uurtarief
Of de maximum uurprijzen en de koppeling van de kinderopvangtoeslag aan het aantal gewerkte uren van ouders in de toekomst overeind blijft, is maar de vraag. Ook Asscher ziet dat ouders op deze manier vaak langere contracten afsluiten, weliswaar met een gemiddeld lager uurtarief dan in korte contracten, maar het kost de overheid veel geld. De regeling aanpassen is niet eenvoudig omdat er veel aspecten meespelen. Asscher: ‘De keuze van ouders voor een bepaald contract hangt ook af van de persoonlijke situatie, het inkomen en het aantal vakantieweken.’ Hij belooft de commissie dat het effect van het maximum uurtarief en een alternatief daarvoor wordt meegenomen in de beleidsdoorlichting.
Kinderopvangorganisaties bieden veel meer flexibele contracten aan en deze vinden gretig aftrek onder ouders. Vooral in de buitenschoolse opvang gaan weinig ouders nog contracten van 52 weken aan. Lees meer
Bekijk hier de Kamervragen van de commissie voor de Rijksuitgaven:
Persoonlijk heb ik niets tegen verschillende vormen van opvang. Het is alleen maar een goede ontwikkeling. De klant kiest wat het beste bij hem of haar past. Wat wel steekt is dat onze overheid er enkel en alleen op uit lijkt te zijn om het voor hen zo goedkoop mogelijke manier uit te buiten. Eerst was het paradepaardje de flexopvang. Nu dit begint af te brokkelen lijkt het dat we wederom dreigen te worden opgezadeld met een nieuw hypocriet bedenksel. ‘Shame on you’ Den Haag! We won’t buy it!! Waar draait het nou om??!!!!
Kinderopvang is een broodnodige investering ! Met name onze overheid is hier bij gebaat. In Noorwegen, Zweden, Engeland, Duitsland en vele andere landen om ons heen zijn ze hiervan doordrongen: ‘’Uiteindelijk levert die investering veel geld op’’!!!
Overheid: Hou op met nieuwe onzin bedenken!!! Laat de branche een aantal jaar op zijn beloop zoals deze nu is en… investeer.. investeer!!!!!
Inmiddels zijn er ontzettend veel ouders welke ervaren hebben uiteindelijk geconfronteerd te worden met een aanzienlijk hogere netto kostenpost ten tijde v/h afnemen van kostbare flexcontracten.
Velen van hen zijn dan ook over- of terug gestapt naar het principe om een ‘minder’ flexibel pakket in te kopen. Waardoor het te betalen gemiddelde uurtarief dichtbij de Rijksindexering komt te liggen. Hierdoor zakt de eigen netto bijdrage weer diezelfde 25 tot 40%. Waardoor men over de hele linie gezien weer een stuk voordeliger uit is en veelal meer uren kan afnemen voor minder Eurootjes dan dat het geval was toen men flexuren afnam.
Dames en heren: onze overheid baalt hiervan als een stekker!! ”Het domme volk is achter ons snode plannetje gekomen’. Alle hens aan dek voor een nieuw spelletje wie is de Mol’’.
Kortom: we worden gewoon genaaid! Klinkt niet chic: maar het is wel zo.
”Ook Asscher ziet dat ouders op deze manier vaak langere contracten afsluiten, weliswaar met een gemiddeld lager uurtarief dan in korte contracten, MAAR HET KOST DE OVERHEID VEEL GELD”.
En om de laatste ‘zin’ gaat het. Onze overheid is hoofdzakelijk maar op 1 ding uit: voor hen moet het zo goedkoop mogelijk!! Nederlandse gedachtegoed in hart en nieren: ‘’voor een appel en een ei op de eerste rang’’.
Iedereen is voor het karretje gespannen: hard roepen dat alles flexibeler moet en zal. Dat zou o.a. een stuk goedkoper zijn voor u als ouder. Gevolg: ouders betalen aanzienlijk meer omdat flex uurtarieven nu eenmaal 25 tot 40%(!) (jawel u leest het goed!) hoger liggen dan de Rijksindexering (wat ook compleet logisch is gezien de dure kostenstructuur die organisaties is opgelegd door onze overheid) u raadt het al: de lachende 3e is onze overheid! Zij hoeven immers minder af te rekenen.