Gemeenten hebben de wettelijke verplichting om voorschoolse educatie (ve) te bieden aan alle peuters met risico op een (taal)achterstand. Deze verantwoordelijkheid omvat ook de peuters in de asielopvang.
Uit onderzoek in opdracht van het ministerie van OCW blijkt echter dat aan deze verplichting nog onvoldoende kan worden voldaan. In ruim 40 procent van de gemeenten met een opvanglocatie voor asielzoekers is er zelfs nog helemaal geen ve-aanbod beschikbaar.
Tips en adviezen
Een speciale handreiking biedt geen oplossing voor het tekort aan ve-locaties maar wel tips en adviezen voor betrokkenen, waaronder medewerkers van de kinderopvang.
De aanwezigheid van peuters uit de asielopvang maakt het werk voor pedagogisch medewerkers uitdagender maar tevens zwaarder, aldus de handreiking. Dit komt door een combinatie van factoren. Zo kan het wennen bij deze kinderen relatief veel tijd kosten. Kinderen kunnen zich verbaal nog helemaal niet verstaanbaar maken, wat de interactie bemoeilijkt. Kinderen hebben vaak weinig gelegenheid gehad om te leren spelen, zowel met speelmaterialen als met andere kinderen. Kinderen kunnen ook afwijkend gedrag vertonen vanwege schokkende gebeurtenissen die zij hebben meegemaakt of vanwege de stressvolle leefsituatie in de asielopvang.
Minder grote groepen
Het aantal van deze kinderen dat tegelijk op de groep aanwezig kan zijn, is dan ook een terugkerend onderwerp van discussie. De gebruikelijke ratio van 2 medewerkers op 16 peuters vindt men voor deze groep over het algemeen te zwaar. Bij groepen die alleen bestaan uit peuters uit de asielopvang wordt een aantal van 12 à 14 genoemd als maximum van wat voor de pedagogisch medewerkers nog werkbaar is.
Bij voorschoolse groepen in de buurt van de COA-locatie worden de peuters uit de asielopvang soms verdeeld en spreekt men bijvoorbeeld een maximum af van drie peuters uit de asielopvang per groep. Het is in het belang van zowel de pedagogisch medewerkers, als de peuters uit de asielopvang als ook de overige peuters dat het werk voor de professionals behapbaar blijft. Op het moment dat zij bijvoorbeeld veel tijd kwijt zijn met het bijsturen van gedrag, is er minder ruimte om het speelleren te begeleiden en komen andere kinderen mogelijk aandacht te kort.
