Op 8 april wordt voor de tweede keer de Pedagogisch professional van het Jaar gekozen. In januari heeft de jury drie finale-kandidaten genomineerd uit de schriftelijke inzendingen. Dit zijn ze: Jeffrey, Vanessa en Gerold. Vanaf begin maart kun je op ze stemmen via kinderopvangtotaal.nl/verkiezing.

Ze is zes jaar. Toen zij geboren werd moeten de sterren het gunstigst hebben gestaan. Als er iets bestaat als een mooi kind, dan is zij dat in ieder geval. Een open gezichtje met grote ogen en prachtig lang haar vallen het eerst op. Ze ziet er verzorgd en leuk gekleed uit. Je verwacht ergens een tegenstelling tegen te komen maar nee, ze is ook nog eens slim, lief en doortastend, met een geweldig gevoel voor humor. Als je haar observeert zie je dat ze gemakkelijk door groepjes kinderen wordt opgenomen en dat volwassenen snel enthousiast op haar reageren. Dan moet ze wel een verwend krengetje zijn? Nee, ook daar is niets negatiefs te vinden, als je dat al zou zoeken.

Het is goed voor kinderen om hutten te bouwen, met modder te spelen, in bomen te klimmen. Toch zijn ouders soms huiverig voor risicovol spel. Ze willen niet dat hun kind zich bezeert of vies wordt. Hoe overtuig je ze toch van de meerwaarde?

Groen Cement werkt al tien jaar aan de vergroening van de kinderopvang. Inmiddels zijn honderd kinderopvanglocaties voorzien van haar kwaliteitskeurmerk. De groene ambassadeurs verscherpen nu de ambitie. De norm wordt dat elk kind niet één, maar anderhalf uur per dag naar buiten gaat.

Heb je kinderen in je groep die zich vervelen of die ‘echt aan school toe’ zijn? Bied ze eens iets anders! Met de prachtige boekenserieUit de kunst (van uitgeverij Lemniscaat) doe je veel nieuwe knutselideeën op én werk je tegelijkertijd aan ontluikende geletterdheid.

Voor de verkiezing Pedagogisch Professional van het Jaar kon de jury slechts drie mensen nomineren. Maar er zijn meer pm’ers die zich onderscheiden of die een bijzonder verhaal hebben. Daarom deze serie in drie delen: pm’ers met een verhaal.

Waarom ontploft het ene kind snel en heeft een ander een veel langer lontje? En hoe komt het dat het ene kind zonder angst nieuwe uitdagingen aangaat terwijl een ander eerst de kat uit de boom kijkt? Psycholoog Jan van der Zwan vertelt ons hoe je het vermogen van een kind tot positief gedrag kunt vergroten.

Pedagoog Inge van Rijn deelt ieder nummer een gesprek dat zij met een pedagogisch medewerker voerde. Deze maand: ‘Weer een zorgenkind erbij’

Het is Karin van Haaften, adjunct-vestigingsmanager van elf peuterspeelzalen op het Zeeuwse eiland Tholen, al jaren een doorn in het oog. De kinderen in haar groepen zijn steeds minder zelfredzaam. ‘Ze kunnen hun jas niet zelf aantrekken en hun veters niet strikken,’ somt ze op. ‘Ze zijn niet zindelijk en ze kunnen zich niet omkleden voor de gymles. Soms zelfs nog niet als ze naar het basisonderwijs gaan.’

‘21ste-eeuwse vaardigheden’: zo noemen we de tien vaardigheden die belangrijk zijn om goed te functioneren in de maatschappij van vandaag. Voor kinderen, maar ook voor jezelf en je collega’s. In het vorige nummer zoomden we in op drie van die vaardigheden: kritisch denken, creatief denken en problemen oplossen. Dit keer de volgende drie: communiceren, samenwerken en zelfregulering.

Landmacht-officier Jurjen Breukel (32) is vader van Finn (4) en Sem (1). Hij vindt het belangrijk om invloed te hebben op de opvoeding en educatie van zijn kinderen en zit daarom inmiddels een jaar in de oudercommissie van Boerderij de Boterbloem, een groener dan groen kinderdagverblijf in Flevoland.

Als je langer in de kinderopvang werkt, zijn er zoveel kinderen ‘door je handen’ gegaan. Elk kind met een eigen verhaal. Van sommige kinderen blijft het verhaal nog lang in je hoofd hangen. Misschien vraag je je af: wat zou er van dit kind geworden zijn? Hebben we het wel goed gedaan? Vragen waar je meestal geen antwoord op krijgt. Deze serie gaat over dat soort kinderen. In dit nummer: het verhaal van Fareed (niet zijn echte naam).