De FNV reageert hiermee op het cao-akkoord van de kleinere vakbond CNV en de werkgeversorganisaties BK en BMK. De FNV beraadt zich nu op het versneld opschalen van de stakingen naar een landelijke stakingsdag.

De FNV vindt net als de andere partijen dat de politiek moet ingrijpen. ‘Maar dat levert op de korte termijn nog geen verlaging van de werkdruk op,’ aldus FNV-onderhandelaar Debbie van Leiden. ‘We gaan daarover graag in gesprek met het ministerie, maar daar gaan jaren overheen en we hebben ook nog eens te maken met een demissionair kabinet.’

De FNV heeft de werkgevers in het cao-overleg concrete voorstellen gedaan, die makkelijk te realiseren zijn,’ aldus Van Leiden. ‘Onze leden willen dat er nú actie wordt ondernomen, om te voorkomen dat meer collega’s vanwege de werkdruk uitvallen. Daarom gaat de FNV niet achterop de bagagedrager van de werkgever zitten en afwachten.’

Aanpassen groepsgrootte

In de reactie gaat de FNV niet in op de looneis van 5 procent, die in het akkoord met het CNV veel lager uitpakt (3 procent structurele loonsverhoging en 0,5 procent eenmalig). Wel benoemt de FNV specifiek het voorstel dat werkgevers de groepsgrootte aanpassen. ‘De groepsgrootte die wettelijk is vastgelegd in de Wet IKK stelt grenzen aan het maximum aantal kinderen op een groep. Het is echter de keuze van een werkgever om te beslissen of ze de groepen kleiner willen maken. Daarnaast willen de FNV-leden dat de groepshulpen terugkomen, zodat zij alle aandacht aan de kinderen kunnen geven, in plaats van aan de vuile vaat.’

Beschikbaarheidsdag

Ook wil de FNV dat de beschikbaarheidsdag wordt afgeschaft. Van Leiden: ‘Als pedagogisch medewerker moet je beschikbaar zijn waarbij je opgeroepen kan worden. Er werken veel jonge moeders in de kinderopvang, die vooraf opvang moeten regelen voor hun kinderen. Wij willen dat die dag wordt afgeschaft en uren vast in het rooster worden meegenomen. Dat biedt veel meer zekerheid. Met deze voorstellen kunnen werkgevers direct aan de slag. Het is laf dat ze hun verantwoordelijkheid nu niet nemen, maar doorschuiven naar de politiek.’