Toen mijn collega en ik weer in de auto zaten, nadat het gesprek bij KEKZ had plaatsgevonden, stond ons het huilen nader dan het lachen. Wat er in grote lijnen uit het gesprek naar voren kwam, was dat een kleine organisatie met horizontale groepen het het zwaarst te verduren krijgt.
Een groot gedeelte van de landelijke kinderopvang bestaat uit kleine organisaties.
Op dit moment staan wij voor de grote uitdaging om alle 21 maatregelen te kunnen toepassen binnen onze organisatie. Over veel nieuwe maatregelen zijn wij pas op 8 september ingelicht, maar nog steeds zijn vele vragen onbeantwoord. Op diverse gebieden zal ons pedagogisch beleidsplan en werkplan aangepast moeten worden. Echter, hebben wij nog maar enkele maanden om deze veranderingen te realiseren. Wij hebben niet alleen te maken met de aanpassingen die tot stand gebracht moeten worden, maar zullen ook de Oudercommissie om advies moeten vragen voordat we de aanpassingen door kunnen voeren. Kortom, de informatie van de overheid komt laat, waardoor organisaties gedwongen worden in een zeer kort tijdsbestek de veranderingen door te voeren.
We realiseren ons dat de groepsindeling die wij nu hanteren, met 2 baby-dreumesgroepen (0-2 jaar) en 2 peutergroepen (2-4 jaar), straks niet meer rendabel is. Zonder een forse verhoging van het uurtarief van de kinderopvangtoeslag, zal deze groepsindeling niet meer haalbaar zijn.
Helaas streeft de Wet IKK zijn doel voorbij. Wat de overheid wil, samen met de Branche Vereniging, Boink en nog enkele andere partijen, is een niet doordachte keuze. Het doel is betere kwaliteit in de kinderopvang! De kwaliteit van de opvang, die voor een groot gedeelte wordt verbeterd door de horizontale groepsindeling, komt nu in gevaar. Word wakker media! Wanneer komt hier aandacht voor?
‘Ook vind ik het zeer opmerkelijk dat er nauwelijks media-aandacht is’
De reden waarom ik het werken in een kleine organisatie prettig vind, is dat ik samen met mijn management betrokken ben bij de processen op de groep, we alle medewerkers persoonlijk kennen, het optimaal ondersteunen van de medewerkers haalbaar is en we daardoor de kwaliteit voor de kinderen en ouders/verzorgers hoog kunnen houden.
Ook vind ik het zeer opmerkelijk dat er nauwelijks media-aandacht is voor deze zeer belangrijke veranderingen in onze branche. Juist de media kunnen een verschil maken bij deze misstanden en om de kinderopvangondernemers een stem te geven.
De tijd dringt. Worden wij nog in de gelegenheid gesteld om onze zorgen te uiten, zodat we de kwaliteit in de kinderopvang bespreekbaar kunnen maken?
In haar vorige (en tevens eerste) blog voor Kinderopvangtotaal liet Marion zich zeer kritisch uit over de gang van zaken rond de Wet IKK. Daarin uitte ze flinke kritiek op de Brancheorganiatie, maar ook op de minister. ‘Bedankt minister Asscher, dat u ons, net na een zware crisis waarbij velen van ons zelfs zijn omgevallen, zo ondersteunt.’ Lees deze blog
Wet IKK en de kleine organisaties, wat een ramp. Nu moeten we een beleidsplan Veiligheid en Gezondheid hebben. Weer een papieren gedrocht waar de GGD op kan scoren want we zullen wel weer iets niet goed hebben opgeschreven. Nu moeten we een opleidingsplan hebben met daarin ook loopbaanbeleid en gegevens over bijvoorbeeld doorstroom. We hebben maar 7 pedagogisch medewerkers, dat is ons hele personeelsbestand, we willen niet groter worden, hoezo doorstroom? Dus weer een papieren gedrocht. Gaat dit allemaal de kwaliteit verbeteren? Groepsindeling nu horizontaal met veel aandacht en inzet voor de kleintjes (tot 2 jaar), straks op financiële gronden verticaal? Waarin de kleintjes letterlijk vaak onderliggend zijn aan de wat grotere kids? Kwaliteitsverbetering? Een Oudercommissie die verzucht: “alweer een nieuw document ter advisering? Wat wordt er nu weer beter? De kwaliteit? De kosten worden hoger, dat is wat we zien!”. Help! Waar zijn de brancheverenigingen, waar is Boink? Uitgaande van de wet IKK denkt men (overheid, brancheverenigingen, Boink, vakbonden, GGD, Gemeenten) dat wij allemaal hele grote ondernemingen zijn. Hallo: meer dan de helft van de kids in de opvang worden opgevangen door kleine organisaties. Zonder HR afdelingen, zonder Veiligheidsfunctionarissen, zonder financiële directeuren. Maar met mensen die kinderen opvangen, met hart en ziel. Luister ook eens naar ons!
Bedankt voor jullie reacties op mijn blogs! Vele kinderopvangondernemers benaderen mij op een andere wijze (mail, FB) en durven niet te reageren in het openbaar, zo blijkt. Daarom denkt de media nu dat er weinig dagverblijven zijn die hier (IKK) tegenaan lopen. Kinderopvang eigenaren zijn bang, omdat ze de kinderopvang niet nogmaals in een negatief daglicht willen stellen. Maar als de kleine dagverblijven niet reageren, zal nooit duidelijk worden wat voor ons (en
de kinderen en ouders) de consequenties zijn!
Ook wij zijn inmiddels begonnen om de 21 punten vorm te gaan geven. Wij strompelen en struikelen over de aanpassingen, veranderingen & vernieuwingen. Voor grote organisaties wellicht/misschien noodzakelijk maar voor onze, kleine organisatie is het (hoop ik “bijna”) Killing! Tijdens de crisis, met een terugloop van de helft van het aantal kinderen, hebben wij ternauwernood, ons hoofd boven water gehouden. Natuurlijk worstelen wij ons er doorheen, gaan wij ermee aan de slag maar …… hebben wij ook nog iets te kiezen/zeggen?