Ik hoor steeds meer geluiden dat de kinderopvang voortaan alleen nog maar pedagogisch medewerkers nodig heeft van mbo4- en hbo-niveau. De medewerker op mbo3-niveau ligt duidelijk uit de gratie. Ik vraag me af waarom. En ik snap het ook niet.

Steven Pont gaf vorig jaar tijdens het congres Topsprekers nog een ijzersterk argument voor de mbo3’er op de werkplek: 70% van de ouders van kinderen op de kinderopvang heeft  mbo3-niveau en 70% van de pm’ers heeft datzelfde niveau. Voor de communicatie is dat een ideale match, zou je zeggen. En we gaan toch ook niet beweren dat die 70% ouders niet geschikt zou zijn om hun kinderen op te voeden?

Maar er zijn meer argumenten. Wat is dat voor raar idee dat iemand met mbo3 niet langer welkom is in de kinderopvang? Gaan we de helft van de beroepsbevolking afschrijven? En dachten we nou echt dat er geen concurrentieslag woedt tussen sectoren die allemaal ‘de krenten uit de pap’ willen? Gaan we dan tegen elkaar opbieden? De kinderopvang krijgt er van het kabinet geen geld bij: het onderwijs en de zorg wel. Dus raad eens wie er dan achter het net vist…

‘Opleiding alleen is niet zaligmakend’

Laten we realistisch zijn: in plaats van overspannen gedoe op de arbeidsmarkt doet de sector er verstandig aan om te investeren in zijn personeel. Trek voldoende budget uit voor bij- en nascholing, zorg ervoor dat iedereen regelmatig aan de beurt komt om kennis up-to-date te houden. Ben niet te benauwd dat je gaat opleiden voor een ander, stel je mensen in de gelegenheid om ‘echte’ opleidingen te volgen die worden afgesloten met een diploma, en werk eraan mee dat die opgedane kennis wordt vastgelegd in een openbaar register. Daarin horen wat mij betreft ook de elders verworven competenties, dus datgene wat je in de praktijk aan kennis en ervaring hebt opgedaan. Opleiding alleen is niet zaligmakend. We kennen allemaal wel een situatie van een bolleboos op school, die er in de praktijk helemaal niks van maakte.

Kunnen we dan afzien van mbo4-, hbo’ers en wo’ers op de werkvloer? Natuurlijk niet. Juist de mix van niveaus is interessant en levert kwaliteitsimpulsen op. Dat de een wat praktischer is aangelegd en de ander meer vanuit een theoretisch kader werkt, zorgt voor een mooie kruisbestuiving. Stel je voor dat we op de werkvloer alleen nog maar pedagogische beleidsmedewerkers en hbo-coaches tegen zouden komen, je moet er niet aan denken.

Mixen dus die kennis, kunde en kwaliteiten. In het belang van de kinderen en voor ons eigen werkplezier!

Tegen het principe van een Personenregister in de kinderopvang kan niemand zijn, maar er zijn nog wel wat praktische punten die knagen. PPINK-voorzitter Marijke Schuurkes noemt er drie