Ik lees hier: Pm’ ers in de opvang en bijna alle wetenschappers op het gebied van vroegkinderlijke ontwikkeling kennen het belang van één op één relaties. Sinds enkele jaren is het ook doorgedrongen tot politiek. Toch weten ( potientele ) ouders weinig van die eerste belangrijke eerste jaren , die cruciaal zijn voor de sociaal en emotionele ontwikkeling. Ze brengen zo makkelijk hun baby van 3 of 4 maanden naar de kinderopvang en zien de opvang als dure oppas. Waar ze ook nog eens door teveel mensen worden verzorgd. Hier kunnen ze ivm veilige hechting niet tegen. Later in de jeugdzorg is het dan achter de feiten aanlopen en wordt het een stuk moeilijker om gedrag bij te sturen. ( Zien ze teveel gezichten…) En dat kost veel geld, stress en onnodige beschuldigen bij jeugdzorg. Er is voldoende wetenschappelijke onderbouwing voor. Een kind mag nooit de dupe worden van emancipatie.