Hoewel het nog niet verplicht was, hadden we toch de QR-code voor toegang ingevoerd. Vooral om alle risico’s uit te sluiten en de contactmogelijkheden bij deze eerste ontmoeting na een lange tijd zo optimaal mogelijk te laten verlopen.
Normaal gesproken organiseren we deze bijeenkomst aan het einde van de dag. Dit jaar hadden we gekozen voor een ontbijtsessie, zodat ook winkeliers uit het centrum konden deelnemen. Iedereen was opgetogen dat we weer live konden ontmoeten. Dat is in ieder geval het doel van onze ondernemersclub.
Het thema was de mens achter de ondernemer
Normaal gesproken organiseren we elke derde dinsdag van de maand een lunchbijeenkomst met een interessante presentatie. Door corona kon hiervan maar de helft doorgaan en de meeste bijeenkomsten waren digitaal. Hoewel we interessante sprekers agendeerden, namen steeds minder leden deel. We zijn toch mensen en we willen elkaar toch liever zien om te verbinden.
Gelukkig kon het weer. Naast het ontmoeten stonden vooral de Kerkraadse ondernemers centraal. Weer hadden we drie prachtige ondernemers te gast. Eigenlijk vier, want de bijeenkomst werd geleid door violist Maestro Guido Dieteren. Hij is sinds kort ook gehuisvest in Kerkrade.
Het thema was de mens achter de ondernemer. Er waren twee jonge vrouwelijke ondernemers in de food business, Les en Lekker, die de coronacrisis hebben overleefd. Zij vertelden over hun ups en downs en hoe je zij zich toch hebben kunnen manifesteren. Uiteindelijk sta je er toch alleen voor. Er werd geopperd dat de meer gearriveerde ondernemers dit soort jonge ondernemers zouden kunnen helpen. De gemeente kan daar ook een bemiddelende rol bij hebben.
Er werd geopperd dat de meer gearriveerde ondernemers dit soort jonge ondernemers zouden kunnen helpen.
Rondom de presentaties werden we uitgedaagd door een succesvolle maar vooral innovatieve ondernemer, Qeske. Hij rekte onze mind op met singularity en disruptive innovaties. In 2045 is de de mens grotendeels ijn vervangen door robots of hybride varianten. Volgens hem zouden we ons ook meer moeten focussen op ‘think local, act global’. De grote logistieke centra moeten naar Mars, zodat we hier weer onze planeet terug krijgen. Zeer inspirerend maar ook ideeën die pas over enkele dagen met slow thinking binnen komen.
Aan het einde van de bijeenkomst werden we getrakteerd op prachtige vioolmuziek van de Maestro en de ontroerende stem van zijn vrouw (sopraan). Met ‘Love of my live’ en ‘You raise me up’ moesten velen een traantje wegpinken. In de nazit vroegen we ons af, hoe we volgend jaar dit niveau moesten evenaren. Een geslaagde ochtend dus!
