Ik moet je eerlijk vertellen, dat was een feest! En eens per week, op vrijdag, zorgde één van de leerlingen ook nog eens voor een lekker, meestal zelfgemaakt extraatje bij de lunch.
Zeker die lunch op vrijdag werd vrolijk opgeluisterd met een lekker muziekje en vooral één nummer was favoriet, het nummer ‘Het Rijdt Niet’ van de Raggende Mannen.
Je kan hem terugluisteren op de bekende muziekstreaming-diensten. In dat lied wordt met veel bombarie, energie, geclaxoneer en herrie uitgeroepen dat ‘het’ niet rijdt, vastloopt, stilstaat.
‘Ik ben het zat!!!!’ schreeuwt Bob Fosko, de helaas veel te vroeg overleden zanger van de band. Mijn leerlingen brulden vrolijk mee!
Ik herkende dan ook direct één van de conclusies uit een rapport dat ik aantrof op de site van de NOS. Het Jeugdeducatiefonds had, zo las ik, de effecten van een schoolontbijt, lunch of andere vorm van eten onderzocht. ‘Het verbetert ook de band met kinderen en de school en de kinderen hebben minder stress. Hierdoor delen ze ook meer over hun thuissituatie.’ Ik voeg daar graag aan toe dat muziek daarbij zeker helpt.
Ik deel vanuit mijn ervaringen ook een andere conclusie: kinderen zijn energiek en minder gestresst door gratis schoolmaaltijd. Een ruime meerderheid van basisscholen ziet dat leerlingen die een gratis maaltijd op school krijgen, meer energie hebben en zich beter kunnen concentreren. Ook eten ze gezonder en gevarieerder.
Eten verbroedert, niet alleen op school. Ook de bijeenkomst van de Kopgroep van wethouders voor Kindcentra, afgelopen week in een prachtige Sterrenschool in Almere, begon met een gezamenlijk broodje. Dat legde een goede basis voor het vervolg, een middag van informatie en kennis uitwisselen op het gebied van kindcentra. De VNG, Vereniging van Nederlandse Gemeenten, presenteerde Een sterke basis door krachtige samenwerking waarin partijen als de PO-Raad, VO-Raad, Branchevereniging Maatschappelijke Kinderopvang en de MBO raad aankondigen hand in hand samen te gaan werken aan een sterke pedagogische basis voor kinderen. Die sterke pedagogische basis kwam een dag eerder, tijdens een bijeenkomst van het Platform Pact voor Kindcentra ook al ter sprake. Een van de leden van dit platform, het Nederlands Jeugd Instituut, presenteerde de nieuwe publicatie Opgroeien doe je samen: ‘Een stevige pedagogische basis stimuleert de ontwikkeling van kinderen en ondersteunt ouders bij het opvoeden. Een stevige basis draagt bij aan het gezond, veilig en kansrijk opgroeien en helpt bij het omgaan met alledaagse problemen.’ Een prachtig, praktisch en bruikbaar document dat allerlei boeiende inzichten, kennis en ervaringen bij elkaar brengt. Een must voor ieder die op een IKC werkt.
Zo mooi te zien hoe handen ineengeslagen worden, initiatieven samen opgepakt worden en kennis meer en meer gedeeld wordt, niet alleen op bestuurlijk niveau.
Ook bij al die prachtige projecten war ik aan werk op al die IKC-locaties zie ik die samenwerking, in dit geval tussen professionals, stap voor stap krachtiger worden. Belangrijk want dáár moet het immers gebeuren. De kracht van samenwerking tussen onderwijs en opvang wordt daar ont-wikkeld, versterkt en in praktijk gebracht. Voor al die kinderen en hun toekomst, want daar doen we dit toch allemaal voor?
‘Naar Vore’, zingen de Raggende Mannen in een ander lied, nou, naar voren gaan we: dat mag uit alle voorbeelden uit deze blog wel weer blijken!
Nu de minister nog ‘Naar Vore’. Daar waar bestuurders, ouders en professionals naar voren (willen) gaan als het gaat over samenwerking in en rond kindcentra moet de minister van Onderwijs misschien nog wel een beetje aangeduwd worden. Vindt in ieder geval de PO-Raad die dat kort en krachtig verwoordt in een reactie op de brief van minister Wiersma over Kansengelijkheid.
‘Iets meer ambitie en daadkracht van die kant zou wel gewenst zijn’, staat daarin. Helemaal mee eens. Wellicht kunnen we de minister verleiden met al die mooie publicaties over samenwerken en pedagogische basis, waarover ik in deze blog schrijf. Om hem zo Naar Vore te krijgen. Maar tsja, het woord verleiden durf ik niet meer te gebruiken sinds alle ophef rondom het landelijk project Lentekriebels over weerbaarheid, relaties en seksualiteit.
Op twee kindcentra waar ik deze week was, heeft dit project tot stevige discussies met ouders geleid, tot het thuishouden van kinderen aan toe. Ik voelde dan ook oprecht mee met beide collega’s en het zou bijna bevrijdend hebben gewerkt als we daar ter plekke met de Raggende mannen meegeschreeuwd hadden: ‘Ik heb er genoeg van, ik ben het zat!’
En dat terwijl mijn leerlingen die met Het Rijdt niet meezongen, jaren terug, gemengd douchten na gymles. Doodnormaal in die tijd. Is dit de stilstand uit Het Rijdt niet, of is dit Naar Vore?
Het is in ieder geval weer lente. Geniet en doe goede dingen met en voor elkaar!
