‘Ik zal die broodjes even lekker voor jullie opwarmen, ik laat jullie geen koude kadetjes eten’, riep de IKC-directeur zorgzaam vanuit het volgestouwde schoolkeukentje.

Ik was met pedagogisch medewerkers en leerkrachten enthousiast en met daadkracht aan het werk om de gekozen IKC-kernwaarden inhoud te geven, en te voorzien van aansprekende afbeeldingen. Ik heb het wel vaker over de kracht en het belang van kernwaarden binnen een organisatie als een kindcentrum, maar het blijft boeiend om daar met elkaar inhoudelijk over te spreken en naar passende vormen te zoeken waarmee je die kernwaarden laat terugkeren, voelen, zien en ervaren. Een opgewarmd broodje, door de directeur nog wel, helpt daar absoluut bij!

Er kwam een mail binnen, van een andere directeur. Zij, betrokken als zij was geweest gedurende het proces, was aan de slag gegaan met een aantal adviezen. Nu mailde zij mij het resultaat van de voortgang binnen haar kindcentrum: ‘De samenwerking verloopt goed. De lijnen zijn best kort en strak geworden. Ik heb structureel gesprekken ingepland met de locatiemanager kinderopvang en bovendien zit zij bij onze MT-vergaderingen. Daar worden concrete dingen besproken en besluiten genomen over werkwijzen en gezamenlijke activiteiten. Verder zijn inschrijvingen en rondleidingen opgepakt. De medewerker Ouderbetrokkenheid is structureel een dag op het kindcentrum voor alle ouders.’ Het lijken kleine stappen, maar in alle eerlijkheid zijn dit wel de dingen waarop je een stevig bouwwerk als een IKC kunt neerzetten.

En dan was er nog die groep ondernemende clustermanagers uit de kinderopvang die zich met elkaar, vanuit bezieling, passie en inzicht, uitspraken over het belang van samenwerking tussen hun organisaties: kinderopvang en het onderwijs, de basisscholen. Juist voor kinderen en hun ouders, maar ook voor hun medewerkers en die vanuit het onderwijs. Verbinding, of verbondenheid is wat zij met elkaar na willen streven.

Het was dus een lekker weekje met de voeten in de klei, vol praktijkverhalen die mij iedere keer weer doen inzien dat er door het hele land op allerlei manieren, in kleine of grote mate en meer of minder samengewerkt wordt aan de ontwikkeling van kinderen.

Maar wat hebben nu toch al die vetgedrukte kernwaarden met elkaar gemeen? Zorgzaam, enthousiast, daadkracht, betrokken, resultaat, eerlijkheid, bezieling, passie, inzicht, verbinding en verbondenheid, ontwikkeling?

Het anwoord is simpel: dat is Marike Vroom.  Zij is immers de optelsom van al deze waarden. Marike, voor wie haar niet kent, was hoofdredacteur van Management Kinderopvang, van Zosja en van KinderopvangTotaal en zij is per 1 januari 2023 gestopt als hoofdredacteur.  Alle praktijkverhalen die ik vandaag schets, zouden zo uit de pen van Marike kunnen komen; zij kent de praktijk van kinderopvang, onderwijs en kindcentra – en als zij die niet kent, gaat ze ernaar op zoek.

En ik zou er eigenlijk nog één woord aan toe willen voegen. Bevlogen. Marike is altijd bevlogen op zoek naar inhoud, naar diepgang naar mooie voorbeelden die laten zien dat niet alleen kinderopvang maar ook kindcentra veel kunnen betekenen voor kinderen. En al die inhoud en kennis heeft ze keer op keer weer gedeeld. Ruim 27 jaar lang. Zij slaat als zelfstandig journalist nu een andere weg in. Met gelukkig nog wel met een lijntje richting (Management) Kinderopvang en Zosja.

Dank Marike, voor al wat je hebt gedaan, en voor Zosja in het bijzonder.

En over bevlogen gesproken: ik hoop dat dit nog zo prille jaar voor ieder van jullie er eentje wordt met veel mooie momenten, vol passie en bevlogenheid.  Als Zosja, nu met Sophie van Hogendorp als nieuwe hoofdredacteur, zullen we daar ook dit jaar weer volop voor gaan!

Job van Velsen