Ze schrijven voorstellen  voor de Tweede Kamer en blijven roepen hoe goed zij zich inzetten voor de kinderen. Dit leidt niet alleen bij de Orde tot opgetrokken wenkbrauwen maar gelukkig ook bij Boink, FNV en de Brancheorganisatie Kinderopvang.

Ze hebben hun mond er van vol: ‘Het is in het belang van het kind dat zij in grote groepen, door ‘ander geschoold personeel’ opgevangen worden in klaslokalen. Het hele stuk van de minister en de houding van de PvdA heeft op ons een ‘huh-wat-bedoelt-u-precies’-effect:

Huh? Sinds wanneer is de grootte van de klas in het onderwijs zaligmakend? Wij dachten dat kleinere klassen juist een doel op zich was en er dan aandacht zou zijn voor het individuele kind. Aandacht die zo belangrijk is om de ontwikkeling te kunnen volgen.

Huh? Wij zien in, bijvoorbeeld de gewijzigde BKR, helemaal niets staan over de voordelen voor de kinderen. Terwijl het een enorm nadelige invloed heeft op de mogelijkheden voor uitstapjes, activiteiten, individuele aandacht en welbevinden van het kind. 

Huh? Waarom maakt een verruiming van de BKR een samenwerking met onderwijs gemakkelijker? Wij zien dit niet. Het lijkt meer een argument dat even uit de mouw is geschud, dan dat het gebaseerd is op kennis.

Huh? De minister wil de ontwikkeling van het individuele kind goed kunnen volgen.
Zou hij niet weten dat je daarvoor tijd en aandacht nodig hebt? Dat wordt lastig als de groepen groter worden. 

Huh? Bij baby’s wordt de BKR vele malen strenger, terwijl deze voor peuters onlangs nog  verruimd is. De peuters zijn ook jonge kinderen, of ben je vanaf twee jaar plotseling minder kwetsbaar?

Huh? Worden deze ‘anders-gekwalificeerden’ dan ook mentor om de kinderen pedagogisch goed te begeleiden in een overvolle groep?

Huh? Waarom moeten onderwijs en opvang samengaan? In hoeverre draagt dat bij aan de verbetering van de ontwikkeling van een kind? Als het kind het doel is, is samenwerking het middel en niet één organisatie. Of is het een oplossing voor andere ‘politieke’ problemen en komt dit ‘toevallig’ goed uit?

Huh? De PvdA vraagt zich af wat  kinderen na school doen? Een groot deel zit op de bso. Een bso waar ze leuke, goede, pedagogisch activiteiten aanbieden, waar ze kunnen ontspannen, hun dag kunnen delen, zich los kunnen maken van school, waar ze kunnen sporten, boompje klimmen, voetballen en ravotten. En dát is wat ouders willen!

Huh? En al die lange schoolvakanties? Nou dan zitten ze op de vakantieopvang, waar ze goed georganiseerde uitstapjes maken, in bossen klauteren, geweldige dingen meemaken, in thema’s werken, en mee doen aan sportdagen. Ook dat is er al, en ook hier met verantwoorde BKR. En als het goed is komen er een hoop ‘anders-gekwalificeerden’ over de vloer, boventallig. Gewoon omdat wij het de kinderen gunnen.

Huh?  ‘Wetgeving aanpassen zodat de scholen niet tegen belemmerende regels aanlopen’…voor wat? De kinderopvang werkt al jaren met deze regels. En ja, deze zijn soms wat betuttelend, maar dat maakt tevens onze kwaliteit. Dat maakt ons tot volwaardige partner in de opvoeding. Nu wil school zich ermee bemoeien en zijn de regels belemmerend? Wat een bijzondere keus!

Huh? Ze schrijven het echt: ‘Zodat ieder kind zeker drie dagen per week , de hele dag, naar school kan gaan, 50 weken per jaar’! De PvdA durft dit op te schrijven? Welk kind zou hier mee gebaat zijn?

Als Orde van de Nederlandse kinderopvang maken wij ons hier grote zorgen over. Uw ‘voordelen’ zijn niet onze voordelen en ook geen voordelen voor de kinderen en wij begrijpen ze dan ook  niet!

Misschien wil onze minister het een keer uitleggen? Want hij heeft er vast heel goed over nagedacht, en zijn medewerkers hebben zeker gedegen onderzoek gedaan.

Mogen wij dat even inzien?

De Orde

Lees hier de vorige weblog van De Orde: ‘De mannelijke pw-student kreeg een negatief studie-advies omdat hij een jongen was’