Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Zo focus je op alarmsignalen van kindermishandeling

Veel jonge kinderen hebben te maken met kindermishandeling. Juist zij zijn extra kwetsbaar, zegt Roely Drijfhout van Augeo, een stichting tegen huiselijk geweld. 'Maar veel professionals zijn bang om ouders te beschuldigen of zich ergens mee te bemoeien. Dit  zorgt ervoor dat mishandeling niet of pas laat boven tafel komt.'
kindermishandeling
© anaumenko / stock.adobe.com

Drijfhout doet haar uitspraken in vakblad Vroeg. Zo’n 100.000 kinderen en jongeren zijn jaarlijks slachtoffer van kindermishandeling. Opmerkelijk is dat veel gezinnen niet of pas na lange tijd de hulp krijgen die ze nodig hebben. Speelt er geweld binnen een gezin, dan is dit namelijk niet altijd gelijk waarneembaar.

Lichamelijke verzorging

Toch zijn er wel degelijk alarmsignalen, geeft Drijfhout aan. ‘Soms merk je het aan de kinderen. Ze ontwikkelen zich niet goed, blijven achter, zijn angstig. Of de lichamelijke verzorging schiet te kort. Ook komt het regelmatig voor dat je aan een kind zelf niet zoveel merkt, maar dat juist de interactie tussen ouder en kind je opvalt. Of het gedrag van een ouder zelf, bijvoorbeeld snel boos worden, erg neerslachtig zijn of dat ze kenmerken van een verslaving vertonen.’

Onderbuikgevoel

Vaak hebben professionals een onderbuikgevoel, maar waarom slaan ze dan geen alarm? ‘Veel professionals zijn bang om ouders te beschuldigen of zich ergens mee te bemoeien. Er wordt in gesprekken vaak om het geweld heen gedraaid. Of het wordt aan het begin van een hulptraject wel besproken, maar verdwijnt vervolgens uit beeld. Ondanks de omvang van het probleem, vragen veel organisaties er niet systematisch naar. Instrumenten ontbreken of worden niet gebruikt. Dit alles zorgt er voor dat mishandeling veel te vaak niet of pas laat boven tafel komt.’

Doorvragen

Het gebruik van gestandaardiseerde instrumenten zorgt volgens recent onderzoek voor een meer betrouwbare signalering. Plus daarop doorvragen. De volgende stap is proberen het geweld te stoppen. Dit is zeker geen hopeloze zaak, zoals menigeen wellicht denkt. ‘We zagen bij de gezinnen in een ander onderzoek, Kwestie van Lange adem, dat het geweld bij circa één op de drie gezinnen door de ingezette hulp afneemt. Van belang is dat wel ieder gezinslid de juiste hulp krijgt.’

Alert blijven

Daar staat helaas tegenover dat in meer dan de helft van de gezinnen er na anderhalf jaar nog steeds is sprake van ernstig en langdurig geweld, ondanks het ingezette hulpaanbod. Om hier paal en perk aan te stellen pleit Roely ervoor voortdurend alert te blijven ook bij vervolghulp. ‘Om deze kinderen te helpen, moet het geweld gewoon stoppen. Vaak kampen deze gezinnen met complexe problematiek. Daarom is het van belang dat de problemen in samenhang worden opgepakt, met aandacht voor alle gezinsleden en hun onderlinge relaties.’

 

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.