Dit zegt Corinne Dettmeijer, de Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel Geweld tegen Kinderen, in een interview met De Telegraaf. Voor het rapport ‘Ontucht voor de rechter II’ analyseerde de rapporteur 182 kindermisbruikvonnissen uit 2012 en 2013. Onder de daders van misbruik die met kinderen werken vallen docenten, sportcoaches, gastouders of de oppas.

In 38 procent van de misbruikgevallen is de dader een familielid van het slachtoffer. Ook dit cijfer komt van de Nationaal Rapporteur. Tot die tijd werd altijd gedacht dat familie bij 20 procent van de misbruikgevallen de dader was, maar dit aandeel is hoger. Lees meer

Ander beroep

Vaak geeft de rechter geen beroepsverbod omdat de dader het verwerpelijke van zijn gedrag inziet, al een ander beroep heeft gevonden, of geen pedoseksuele gevoelens heeft. Dat zegt volgens Dettmeijer echter niets over het risico van herhaling.

Gevangenisstraf

Uit het onderzoek blijkt ook dat 43 procent van de volwassenen die een kind ernstig seksueel misbruikt, geen gevangenisstraf krijgt. Slechts een op de vijf daders krijgt een vrijheidsstraf van meer dan een jaar, terwijl de wet er maximumstraffen op stelt van zes jaar tot zestien jaar. Volgens de rapporteur ontbreekt het aan een heldere motivering van de straf.

In de kinderopvang worden pedagogisch medewerkers, gastouders en hun huisgenoten via continue screening in de gaten gehouden. Gaan zij over de schreef, dan krijgt de werkgever hiervan een seintje en krijgt een medewerker geen Verklaring Omtrent Gedrag meer. Minister Asscher wil dit systeem binnenkort gaan vervangen voor een personenregister. Lees hier wat dit is

Motivatie straf

‘Vraag aan een rechter wat hij erger vindt: een kind dat één keer, of drie jaar lang wordt misbruikt. Daar zal hij in de motivering van alles over zeggen, maar het blijkt niet uit de straf. Ons onderzoek toont aan dat veel factoren die de wetgever van belang vindt, bij de rechter juist geen rol spelen bij het bepalen van de hoogte van de straf. Van de wetgever mag die met een derde worden verhoogd als het kind wordt misbruikt door een ouder, of door iemand anders aan wiens zorg een kind is toevertrouwd. Ook als iemand al eerder een zedendelict pleegde mag een verhoging met een derde worden opgelegd. Uit de statistieken blijkt dat dat niet gebeurt. Vanuit juridisch oogpunt is dat zeer opmerkelijk.’