Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Serie IKK in de praktijk – De pedagogisch coach

De wet IKK belooft op papier kwaliteitsverbetering, maar de praktijk is weerbarstig. Veel ondernemers, zeker de kleine, worstelen elke dag met de invoering van allerlei regels. In deze serie volgen we Ramona Overmars, eigenaresse van kinderopvangorganisatie High Five! in Almelo. Ze neemt ons mee in hoe IKK in de praktijk vorm krijgt met soms meevallers, maar soms ook grote tegenvallers. Deel 3: Coaching 2.0.
AdobeStock

Coaching van pedagogisch medewerkers; dat gebeurt bij High Five! ook nu al, zonder dat IKK het voorschrijft. Ramona neemt deze taak zelf op zich, maar omdat pm’ers hun hart soms even niet willen luchten bij haar, doet ze dit samen met één van haar vaste beroepskrachten. ‘Werknemers kunnen, als ze dat willen, met één van ons in gesprek gaan over carrière, zorgen over een kind, feedback geven of gewoon even iets bespreken. Dit gebeurt bijna altijd op initiatief van de werknemer. Alles wat besproken wordt, is vertrouwelijk. We fungeren eigenlijk als een soort van mentor.’

Voor haar rol als vertrouwenspersoon krijgt de pm’er een paar uur extra bovenop haar uren op de groep. Maar per 1 januari 2019 moet zij er helaas mee stoppen. Vanaf dan zal een hbo-geschoolde pedagogisch coach voor een vast aantal uur per week pedagogisch medewerkers gaan begeleiden. Die eis sectorbreed opleggen, vindt Ramona waardevol. Jammer vindt ze het wel dat deze persoon per se een papiertje op hbo-niveau moet hebben. ‘Mijn collega is geknipt voor die rol, maar zij is geschoold op mbo 3-niveau en niet in de mogelijkheid om op korte termijn bij te scholen. We moeten het roer dus maar weer eens omgooien.’

‘Het is jammer dat iets wat goed functioneert weer helemaal op de schop moet’

Dus legde Ramona een kleine 1600 euro neer en maakte ze uren vrij voor het bijscholen van een andere geschikte collega. Iemand die al hbo-geschoold is en die straks de locatiemanager van de nieuwe locatie wordt. Zij volgt nu een (goedgekeurde) pedagogische module aan hogeschool Windesheim en verwacht deze in januari af te ronden. ‘Ook zij beschikt over genoeg capaciteiten om collega’s te coachen’, weet Ramona,’maar het is jammer dat iets wat goed functioneert weer helemaal op de schop moet.’ Ze had liever gezien dat organisaties zelf invulling mogen geven aan de coachingsrol en dat de inspectie toeziet op de kwaliteit en naleving ervan.

De nieuwe pedagogisch coach heeft straks zo’n 2,5 uur per week te besteden aan coaching van collega’s, rekende Ramona uit. ‘Dat vind ik best veel. Hoe die uren in te vullen? ‘Ik zal ze allemaal moeten verantwoorden straks. Dus ga ik samen met de coach binnenkort plannen maken hoe we dat gaan doen: vaste overlegmomenten met het team? Preventief bepaalde onderwerpen agenderen? In tegenstelling tot de opleidingseisen, is de functieomschrijving vrij algemeen omschreven. Het zal even zoeken zijn in het begin, denk ik.’

Veel kleine aanbieders nemen de taak van coach, ook vanwege kostenbesparing, zelf op zich. Maar dat is niet bij Ramona opgekomen. ‘Ik zou niet weten waar ik de tijd vandaan moet halen. Bovendien vind ik het goed als werknemers ook naar iemand anders dan de eigenaar/leidinggevende kunnen stappen. Maar ik denk dat mijn coachingsrol straks echt niet in één keer uitgespeeld is. Voor sommige zaken zijn werknemers al gewend om met mij te sparren. Dat zal na 1 januari  vast niet ineens over zijn. ’

‘De coach is iemand die je moet gaan vertrouwen. Dat kun je niet van de één op de andere dag van hogerhand opleggen’

Los van de pedagogisch coaching, investeert Ramona volop in een hecht team. ‘Door ook buiten werktijd activiteiten te ondernemen. Of het team gaat met elkaar op pad zonder mij.’ Ze gelooft dat daar een grote sleutel ligt voor een open aanspreekcultuur. Net als het samenstellen van een zo divers mogelijk team.  Ramona kijkt dan ook uit naar de komst van een nieuwe mannelijke pedagogisch medewerker op de bso zodat er van de twaalf medewerkers straks twee mannen zijn.

Al met al is Ramona, samen met haar team, vanaf  begin 2018 bezig met de pedagogisch coach: het vormgeven van de nieuwe rol, het zoeken naar een goede kandidaat, het vinden van de juiste bijscholing, enzovoort. Ze vindt het juist bij deze verandering belangrijk om iedereen in de besluitvorming mee te nemen. ‘De coach is iemand die je moet gaan vertrouwen. Dan kun je niet van de één op de andere dag van hogerhand zeggen: vanaf nu gaat het zo omdat de Wet IKK dat voorschrijft. Daar geloof ik niet in. Investeren in werkplezier is direct ook investeren in kwaliteit op de groep. En dat staat bij ons hoog in het vaandel, IKK of niet.’

In de vorige editie van deze serie legde Ramona uit wat wat haar betreft hét struikelblok is van de wet IKK: de nieuwe bkr in combinatie met het vaste gezichtencriterium. ‘Pm’ers werken parttime, kinderen komen parttime. We hebben de werkdagen van onze werknemers al door elkaar gehusseld, maar zelfs dan is de conclusie: het kan gewoon niet.’ Lees meer

De volgende keer vertelt Ramona in deze serie meer over de drie-uursregeling.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.