Kinderdagverblijf ’t Rakkertje in Zeist bestaat uit vier verticale groepen. In de crisisjaren werd één groep nog gesloten, maar deze is inmiddels alweer volgestroomd. Zo vol zelfs dat het moment is gekomen dat eigenaar Brigitte de Bruin tegen ouders moet zeggen: uw baby komt op een wachtlijst te staan. En dat is nou precies wat ze niet wil.
In de weg
Een andere keuze heeft ze niet, vindt ze. ‘Want ik wil niet nóg meer pedagogisch medewerkers op de groep. Met twee pm’ers en soms een stagiair is het nog werkbaar. Maar met nog een volwassene erbij ga je elkaar in de weg lopen.’ In plaats van het uitbreiden van de groep, leverde Brigitte daarom een paar kindplekken in. Per groep is er plek voor drie baby’s. In plaats van twaalf kinderen kan ze per groep nog tien kinderen kwijt.
Baby’s slapen veel
Dreumesen en peuters kunnen nog wel terecht, maar met één baby erbij moet er meteen een beroepskracht bij. ‘Maar die groep is natuurlijk heel klein. ‘ Brigitte verbaast zich erover dat de regels in één keer veranderen als kinderen van de één op de andere dag 1 jaar worden. ‘Alsof je aan een kind van 1 jaar opeens veel minder tijd kwijt bent. Alsof hij dan met minder aandacht af kan.’ Integendeel. Het is druk als drie baby’s tegelijkertijd wakker zijn, maar baby’s slapen ook nog een groot deel van de dag. Alle kinderen hebben toch tijd en aandacht nodig? Juist ook dreumesen en peuters.’
Maatwerk
Natuurlijk begrijpt ze wel dat de wet voorwaarden stelt en ergens de grens moet leggen. Maar haar bekruipt het gevoel dat de bkr-regels en het vaste gezichtencriterium bedacht is door mensen die de praktijk niet kennen. ‘De groepssamenstelling is bepalender voor de werkdruk dan de leeftijdsopbouw. Je kunt je handen vol hebben aan één baby en veel peuters en een rustige dag hebben met drie baby’s en enkele peuters. Als er ruimte zou zijn voor een beetje maatwerk en overleg met de toezichthouder, zou dat al veel lucht geven.’
Overleg met de OC
Met de oudercommissie heb ik afgesproken dat we het een half jaar aankijken zoals het nu gaat en dan besluiten of we doorgaan op deze manier of dat we andere maatregelen moeten nemen. ‘Natuurlijk vind ik het niet fijn om ouders met een baby op een wachtlijst te plaatsen. Maar in een hoger tarief voor babyopvang geloof ik ook niet. Net zo min als in het verruimen van het aantal kindplekken per groep met nóg een beroepskracht erbij. Het is een lastige puzzel, maar we hebben de OC er steeds bij betrokken.’ Eventueel zou het nog mogelijk zijn om speciale babygroepen te openen en verticale groepen vanaf 1 jaar te organiseren. Brigitte ziet ook dergelijke constructies bij collega’s ontstaan.
Heroverweging
Stiekem hoopt ze dat al het gepuzzel en geklaag ertoe leidt dat de regels heroverwogen worden. Dan doelt ze niet alleen op de bkr-regel, ook op het vaste gezichtencriterium en de verplichte babyscholing voor babyleidsters. ‘Maatregelen die ons wederom op kosten jaagt in een tijd dat we net weer uit het dal kruipen. Ik blijf optimistisch dat onze signalen ergens toe gaan leiden.‘
Wil je ook vertellen hoe jij de nieuwe bkr-regels voor baby’s hebt opgelost? Wil je reageren op dit verhaal? Dat kan onderaan dit artikel of stuur een mail naar kinderopvang@bsl.nl