Volgens de gemeente Nijmegen en diverse ketenpartners lukt het nog onvoldoende om niet-onderwijs gerelateerde problematiek onder kinderen tijdig te signaleren. Mede daardoor kan passende zorg niet altijd tijdig worden geboden, wat op de lange en soms korte termijn zorgt voor (extra) zorgkosten.

Inzicht

Samen met verschillende partijen uit zorg, onderwijs en kinderopvang en de Gemeente Nijmegen heeft Sinzer een maatschappelijke Business Case (mBC) ontwikkeld om inzicht te krijgen in de te verwachten maatschappelijke en financiële effecten als gevolg van het investeren in vroeginterventie en vindplaatsgericht werken.

Projecten

Besloten is om deze mBC te focussen op twee (in principe tijdelijke) projecten: Passende Kinderopvang (PKO ) en De School als Vindplaats (DSAV). Deze projecten zijn gericht op vroegsignalering/-interventie op de vindplaatsen ‘kinderopvang’ (PKO) en ‘school’ (DSAV).

Passende Kinderopvang

PKO is gericht op kinderen met een beperking, zorgvraag, chronische aandoening of gedragsproblematiek, die niet zomaar mee kunnen doen in de reguliere opvang. Het doel van PKO is om, door het bieden van de juiste ambulante ondersteuning en/of (coördinatie van) zorg binnen de reguliere kinderopvang, deze kinderen de mogelijkheid te bieden om wél binnen de reguliere opvang terecht te kunnen. Enkele redenen daarvoor zijn:

• Kinderen hebben vaste leidsters en blijven in de voor hun herkenbaar groep
• Kinderen blijven/worden onderdeel van een wijk
• Het voorbeeldgedrag van kinderen met een normale ontwikkeling kan positief werken op hun eigen ontwikkeling

Om deze kinderen toch een plek in de reguliere opvang te bieden, worden tweedelijns ambulante begeleiders vanuit verschillende organisaties ingezet. Hun taken kunnen bestaan uit: coaching van pedagogisch medewerkers, coaching gericht op het pedagogisch klimaat en de draagkracht in de groep en procesbegeleiding en/of coördinatie van (eerstelijns) zorg voor het kind dat zorg ontvangt binnen de opvang.

Kostenbesparing

De mBC heeft inzichtelijk gemaakt welke potentiële besparingen er kunnen optreden als gevolg van het investeren in de genoemde projecten PKO en DSAV. Op basis van de casussen van PKO leidt dit tot een potentiële kostenbesparing van 185.000 euro, die naar verwachting met name ontstaat door een afname van het aantal 2e-lijns ambulante trajecten en plaatsingen in specialistische groepen. Voor de casussen van DSAV kan naar verwachting een besparing van ongeveer EUR 991.000 worden gerealiseerd, als gevolg van DSAV. Dit bedrag komt onder meer tot stand door het voorkomen van tweedelijns zorgtrajecten (510.000 euro) en het potentieel voorkomen van derdelijns zorgtrajecten (316.000 euro).

Rendement

Tegenover de potentiele kostenbesparingen staat een geschatte benodigde investering van ruim 318.000 euro. Dit bedrag bestaat voor een groot deel (240.000 euro) uit de kosten voor het inzetten van ambulant begeleiders binnen DSAV. Daarnaast is er een investering nodig van ongeveer 57.000 euro voor de PKO. In de reguliere kinderopvang is een investering nodig van ongeveer 6.650 euro voor de voor de extra uren die pedagogisch medewerkers, specialistisch functionarissen en clustermanagers besteden aan ‘zorgcasussen’. Tot slot wordt verwacht dat er  een extra investering nodig is vanuit de zorgcoördinatie ‘Kijk op Kleintjes’ van de GGD (14.500 euro).

Tegenover een potentiële besparing van ongeveer 1.176.000 euro leidt dit tot de uitkomst dat iedere euro die wordt geïnvesteerd in vroegsignalering en -interventie 3,70 euro oplevert aan maatschappelijke baten. Hierbij geldt dat het een prognose is en het daadwerkelijke rendement in de praktijk zal afwijken, aldus de schrijvers van het rapport.

Lees hier het volledige rapport >>>

Hoewel het signaleren van haperingen in de taalontwikkeling niet zo eenvoudig is, is het wel van belang om bij een stoornis op dit gebied zo vroeg mogelijk ondersteuning te bieden om de kans op probleemgedrag te verkleinen, stelt logopedist Gerna Scholte. Lees meer