In het eerste halfjaar na de melding bij een Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK) nam de kwaliteit van leven van de kinderen toe. Na dat halfjaar nam de kwaliteit van leven weer af. Mishandelde kinderen bestempelen hun kwaliteit van leven na anderhalf jaar zelfs als slechter dan kort na de melding. Aan het onderzoek hebben ruim 200 kinderen en één van hun ouders meegewerkt. Snoeren voerde het onderzoek uit bij het Trimbos-instituut met financiering van ZonMw.

Kosteneffectief

Naast hoe kinderen hun kwaliteit van leven ervaren, is ook gekeken of het praten met de kinderen effect heeft gehad op gedragsproblemen en de maatschappelijke kosten. Het praten leidde bij de kinderen niet tot minder gedragsproblemen. Wel  heeft Snoeren aanwijzingen gevonden dat het praten met mishandelde kinderen kosteneffectiever is dan niet praten. In het jaar na de melding doen de kinderen en het gezin namelijk in mindere mate een beroep op maatschappelijke voorzieningen dan gezinnen waarvan het kind niet aan het woord is geweest. Wat hiervoor de reden is, zoals bijvoorbeeld zorgmijdend gedrag uit angst voor bemoeienis, blijkt niet uit het onderzoek.

Nader onderzoek

De uitkomsten laten ruimte voor vragen. Hoe het komt dat de kwaliteit van leven na anderhalf jaar daalt tot soms onder de begin waarde en hoe dit verbeterd kan worden, moet verder worden onderzocht meldt het Trimbos-instituut op haar website. Dat geldt ook voor de kwaliteit van leven van niet-gemelde mishandelde kinderen. Daarnaast blijven de vragen onbeantwoord waarom het praten niet leidt tot minder gedragsproblemen, maar wel tot minder maatschappelijke kosten.

Ouders die te ver gaan hebben natuurlijk in de meeste gevallen hun alibi wel klaar. Toch is het niet verkeerd om als pm’er op je ‘gut-feeling’ af te gaan, het ‘voelt’ niet goed. Bij de bso vertellen kinderen vaak op het moment dat je met dagelijke dingen bezig bent:tussen de boterham en de melk in. Lees de blog van Jacqueline Butti>>