Deze vragen stelden wij op onze Facebookpagina, naar aanleiding van de hartenkreet van Janneke van den Bos, eigenaar van Kinderopvang ZON!. Zij schrijft onder meer:

‘Wat fijn! Na maanden thuis zitten, achter een beeldschermpje met ouders aan tafel naar school mogen ze eindelijk weer echt. Naar hun eigen juf of meester maar bovenal weer echt met hun vrienden en vriendinnen zijn. Wat goed van onze regering dat zij deze nood hebben erkend.

Maar tegelijkertijd blijkt het dus eigenlijk niet te kunnen…want de set aan waarschuwingen en regels maken het onuitvoerbaar. Kinderen zijn geen kuddes. Ze zijn niet zonder oog voor individu en onderlinge relaties te bekijken. Je kunt dus niet zeggen: we delen ze in per hok of vlak. Of je laat ons ons werk doen zoals wij dat doen en kunnen. Of je zegt de boel blijft dicht. Wat er nu bedacht is betuigd van angst en kramp en is niet meer uit te leggen. Niet aan elkaar maar zeker niet aan kinderen.’

Reacties

Dit artikel leverde bijna honderd reacties op. Enkele daarvan lichten we uit:

Laura denkt dat de maatregelen voor het heropenen van scholen en kinderopvang vooral zijn genomen om angst te beperken, maar dat dit een averechts effect heeft. Louis vindt dan ook dat de maatregelen te ver gaan. ‘Veel te ver. We horen een onbezorgde omgeving te creëren cq. in stand te houden. Voor onszelf is dat al belangrijk en voor kinderen noodzakelijk (mijns inziens).’

‘Mijn hart huilt’

Essie herinnert zich de heropening na de eerste lockdown, in het voorjaar van 2020. ‘Eindelijk gingen we weer open en konden we al ‘onze’ kinderen weer zien. Wat een vreugde was dat, maar er heerste angst. Niet bij ons maar bij sommige kinderen. Een meisje van 9 rende naar mij toe met open armen en ze zei: “Juf, ik heb je zo gemist!” en ze wilde mij een knuffel geven. Op een meter afstand bleef ze opeens stokstijf staan met de mededeling: “Owhh, ik mag je niet knuffelen, anders word je ziek.”
Ik deed m’n armen wijd open en zei: “Kom, we gaan lekker knuffelen want ik heb jou ook gemist.” Ik vind het echt triest dat kinderen zo moeten opgroeien met angst en al die regeltjes. Kinderen weten op den duur niet beter, ze zullen afstandelijk worden omdat je afstand moet houden, omdat je oma of opa niet mag zien of vasthouden. Mijn hart huilt hierom.’

‘Gevolgen zijn groot’

Ook Meta maakt zich zorgen over de extra maatregelen. ‘Het wordt strenger en strenger, hoe gezond is dit voor kinderen? Kinderen zijn vaak verkouden, zij moeten nog aan hun weerstand werken. Een goed immuunsysteem opbouwen. Maar als je nu verkouden bent, mag je voor straf niet naar je vriendjes en vriendinnetjes op school. Hoe leg je dat een kind van 4 uit? Dit beleid slaat echt te erg door. Ik ben meer voor het leren leven met het virus. Nu leren we ze dat het gevaarlijk is om verkouden te zijn. Ze mogen dan niet meer met vriendjes en vriendinnetjes spelen, moeten zoveel mogelijk getest en in quarantaine gezet worden. Dat gaat echt veel te ver, de gevolgen van de maatregelen voor jonge kinderen zijn groter voor hun gezondheid dan het virus zelf.’

Onwerkbaar

Volgens Anne zorgen de maatregelen ook voor een situatie die onwerkbaar is. ‘Ik heb de eerste leidster met een kindje in quarantaine al gehad… Zo kunnen wij toch niet werken? De meeste pm’ers hebben zelf ook kinderen, die naar school of een opvang gaan. Die moeten dus nu bij ieder contact (en bij ieder snotje lees ik net) thuis blijven. Dan kan de pm’er, of diens partner, ook niet werken. Het kan dus op gegeven moment zo zijn dat wij volle groepen draaien, maar flink wat personeel missen door “zieke” kids. En zo is ‘t dan dus voor alle ouders met cruciale beroepen. Ik vrees daarnaast ook voor de emotionele schade bij kinderen. Mogen ze ook nog gewoon kind zijn? Het kindje die dus straks “besmet” is, heeft het op zijn/haar geweten dat de hele klas thuis moet blijven.’

Voorzichtig opstarten

Ilse is optimistisch. ‘Ik zie het probleem van voorzichtig opstarten niet. Het is maar net hoe je ermee omgaat als ouder/school/opvang. Als blijkt dat kinderen het weinig verspreiden, zal er ongetwijfeld versoepeld worden. Voor nu moeten we op deze manier de kwetsbaren zo goed mogelijk beschermen. Desalniettemin hoop ik natuurlijk vooral heel erg dat we over een paar maanden weer in een wereld leven waar weer meer mogelijk is.’

‘Maatregelen beschermen mij’

Irma zegt, als oudere werknemer, blij te zijn met de maatregelen die haar beschermen. ‘Het is voor iedereen een moeilijke lastige tijd dat is zeker. En het is maar net hoe iedereen er mee om gaat. Ik ben blij met maatregelen die mij als oudere werknemer beschermen. Als scholen open moeten en noodopvang gaat door, dan moet het wel veilig gebeuren. Anders is iedereen weer boos als blijkt dat het toch niet veilig is zonder maatregelen.’

‘Niet omdat het kan, maar omdat het moet’

Bij Diny zorgen de maatregelen voor een dubbel gevoel. ‘Ik snap de noodzaak van voorzichtig zijn, omdat de derde golf van besmettingen eraan komt. Ik snap ook dat de praktijk anders is dan op papier geregeld kan worden. Het lijkt op: “We gaan open, niet omdat het kan maar omdat het moet”.’ Maar ze blijft positief: ‘Heb ook al zin in de sneeuwpret. Ik weet zeker dat iedereen alles zo regelt dat de kinderen daar vooral met plezier mee bezig zijn.’

Genieten van kleine dingen

Ook Monique kijkt positief vooruit: ‘Laten we van de week ook vooral binnen de maatregelen met elkaar en de kinderen genieten van de kleine dingen, van de sneeuwpret, thuis, op school, op de noodopvang van de bso en in de kinderopvang. Maak er samen iets moois van de komende tijd! Samen zorgen, samen sterk, samen stappen terug en vooruit. Gelukkig kan dit allemaal nog wel en kunnen kinderen dit ook volop meekrijgen van ons als volwassenen. Succes en sterkte voor iedereen!’

Als redactie van KinderopvangTotaal willen we iedereen die een bijdrage leverde aan dit artikel bedanken. Wil je ook jouw mening geven over de actualiteiten? Volg ons op Facebook en ga samen met collega’s het gesprek aan over voor de sector relevante onderwerpen.