In een opiniestuk in het Parool spreekt Sandriman zijn zorgen uit over wat de gevolgen zullen zijn van de harmonisatie. Om te beginnen voor de ouders en kinderen in zijn wijk: Amsterdam Zuidoost. Een relatief groot deel van de kinderen in deze wijk verkeert in een achterstandspositie. Denk aan achterblijvende schoolprestaties voortvloeiend uit onveilige en financieel instabiele thuissituaties. Sandriman heeft peuterspeelzalen waar hoofdzakelijk doelgroepkinderen naartoe gaan. Hij heeft gezien dat de gemeente jarenlang heeft ingezet op meer kwaliteit van peuterspeelzalen in de wijk.
Kindermishandeling
De directeur zag dat deze investering zich uitbetaalde. ‘Door het contact met de ouders en het intensieve contact met de kinderen, zagen peuterspeelzaalmedewerkers vaak als eerste waar het echt misgaat en wanneer er sprake was van ontwikkelingsachterstand en helaas vaak ook kindermishandeling.’ Omdat het peuterspeelzaalwerk voor deze ouders gratis dan wel zeer goedkoop is, is het bereik in Amsterdam Zuidoost nu nog heel groot.
Duurdere opvang
De harmonisatie zal, zo vreest de welzijnsdirecteur, alle inspanningen en de resultaten wegvagen. Sandriman schat in dat 30-50 procent van de ouders die nu gebruikmaakt van peuterspeelzaalwerk, straks geen gebruik gaat maken van kinderopvang. Dat komt omdat de harmonisatie de opvang duurder maakt.
Ouders aanspreken
‘Kinderen zullen thuisgehouden worden of binnen familie of kennissenkring worden opgevangen, om pas als ze vier of vijf jaar oud zijn voor het eerst naar school te gaan’, schetst Sandriman de gevolgen. Hij heeft geen hoge pet op van het signaleringsvermogen van de commerciële kinderopvang, bijvoorbeeld als het om kindermishandeling gaat. ‘De drijfveer voor kinderopvang is winst en wie betaalt vooropvang van zijn kind staat er minder voor open om aangesproken te worden op zijn of haar gedrag als ouder.’
Marktwerking
Sandrimans grootse kritiek is de combinatie van marktwerking en een maatschappelijke taak om voor de zwakste kinderen te zorgen. Hij mist een langetermijnvisie van de overheid en de inzet op een zo groot mogelijk bereik. ‘Dit beleid staat haaks op het beleid om de kansenongelijkheid en de kindermishandeling te verminderen.’
Lex Staal, directeur van Sociaal Werk Nederland maakt zich ook zorgen over het verdwijnen van de expertise van peuterspeelzaalwerk. Hij deed een oproep aan gemeenten om de harmonisatie aan te grijpen om een integrale visie op het jonge kind te ontwikkelen, zonder de onderscheidende plek van het peuterwerk uit het oog te verliezen. Lees hier zijn oproep
