Finn wil graag een kleurtje in zijn haar want dat zal Emma vast wel heel mooi vinden!
Emma wil haar rokje aan want dat heeft Finn nog nooit gezien.
Finn heeft nieuwe sokken en die moeten aan, want Emma zal daar vast wel hevig van onder de indruk zijn.
Emma heeft naar Finn opgebeld en Finn heeft toen jubelend met de telefoon door de kamer gelopen:”Mijn Emma! Mijn Emma!”
De moeder van Finn en de moeder van Emma trekken hun agenda’s en regelen een afspraakje voor hun kinderen. Hun hevig verliefde kinderen………
Finn heeft een vriendje, Marijn. Emma heeft een vriendinnetje, Marry. Die zijn nu beiden even op een zijspoor gezet. Ze zijn wel steeds in hun buurt maar worden niet gezien.
Finn slooft zich uit voor Emma. Hij sjouwt met zware bakken door het lokaal, rent rondjes om het klimhuis en laat zich op de grond vallen. Emma kijkt ernaar maar het maakt lang niet zoveel indruk als de gekleurde haren en de nieuwe sokken.
Ze kruipt met de pop, gewikkeld in een roze deken, onder de speelbank in de bouwhoek. Finn weet niet hoe gauw’ie erbij moet gaan liggen.
Marijn wil de pop hebben.Hij heeft nog nooit eerder naar de poppen omgekeken maar ineens is daar, klaarblijkelijk, een “kinderwens”. Er ontstaat een hevig tumult, waarbij er erg aan de pop getrokken wordt. En zo gebeurt het dan dat Marijn ineens een armpje in zijn hand heeft. Dat gaat Finn te ver. Hij rukt de arm uit de handen van zijn vriend, sleurt Emma en de pop met de ene arm en het gapende gat in de romp mee naar de juf.
“Kijk eens! ” Hij ziet helemaal rood van kwaadheid.”Heeft Marijn gedaan!”
Ik probeer de arm er weer aan te zetten.
“Onze pop!” zegt’ie . Ook Finn heeft nog nooit eerder weet gehad van het bestaan van poppen, maar nu is het wel “onze pop!” Van Emma en van hem!
De arm zit er weer aan.Ik geef hem aan Finn, die hem onderste boven onder zijn arm knelt. Hij moet nog leren hoe je met een pop omgaat, dat is wel duidelijk!
Ze nemen hun plek onder de bank weer in.
In de kring zitten ze naast elkaar. Finn geflankeerd door Marijn. Emma door Marry. Ze letten helemaal niet op. Ze frunniken aan elkaar en Finn laat voor de zoveelste keer zijn nieuwe sokken zien.
