De nieuwe Wet IKK blijft een hot topic. Maar niet iedereen kijkt blij als je het onderwerp aansnijdt. Neem de pedagogisch professionals. Dat zijn doeners. Praktische mensen die vooral bezig willen zijn met het vak waarvoor ze hebben gekozen: het begeleiden van kinderen in hun ontwikkeling. Misschien is het wel daarom dat de IKK nu al een wat negatieve reputatie heeft op de werkvloer.
‘Onpraktisch’
Ik ben het als pedagogisch medewerker zo eens met het uitgangspunt dat het welbevinden van het kind voorop staat.Maar nu ik mij strak aan de drie uurs-regeling moet houden bekent dit in de praktijk dat mijn pauze korter duurt. Want als mijn collega terugkomt van haar pauze wil ik eerst een goede overdracht doen voordat ik zelf met pauze ga (En dat komt de verzorging van de kindjes op mijn groep niet ten goede). Ook ben ik als 56 jarige (een pedagogisch medewerker met meer dan 20 jaar ervaring) weer de schoolbank ingegaan. Want de stapel certificaten in mijn map, mijn ervaring als vestigingsmanager en stagebegeleider etc zijn onvoldoende op papier. Mijn werkgever wil mij de opleiding tot pedagogisch coach aanbieden maar dat lukt nu niet ivm de strenge eis op papier. Ik houd zo van mijn vak,ben dol op de kinderen en heb er veel voor over. Maar houd ik dit ook vol?