Opvallend was het hoge ’50-plus-gehalte’ bij de aanwezigen. Ook de verkooppraatjes van de partijwoordvoerders refereerden alleen aan zorg voor ouderen of hun eigen ouders. Wij stelden als eersten in het de debat de vraag: ‘Waar staan de kinderen in het beleid van de partijen? Immers uit onderzoek blijkt dat investeren in de jeugd zich terugverdient in zorg voor de toekomst’. Hierop kregen we zo’n vaag antwoord dat we zelfs na afloop geen behoefte meer hadden aan een borrel.

‘Ik besloot een kieswijzer in te vullen, maar daarin stonden alleen vragen over ganzen en wilde zwijnen’

Aangekomen op de parkeerplaats werd meteen een beroep gedaan op mijn zelfredzaamheid, want de achterruit van mijn auto was ingeslagen en mijn werktas was eruit gestolen. De dief had mijn sporttas meteen in de struiken geworpen. Geen sportief type dus. Tja, dan sta je wel even te koekeloeren. De politie verwees mij naar hun website om aangifte te doen. De hulplijn van mijn verzekering wilde de auto wel bergen en mij met een taxi naar huis brengen. Ze konden mij niet zeggen hoe lang het ging duren. Dankzij de hulp van het hotelpersoneel (waar het debat plaatsvond) reed ik 1,5 uur later terug naar huis.

Afgelopen weekend bleef de gestelde vraag van het debat in mijn hoofd spoken. Welke partij richt zich nu ook op het welzijn van jonge kinderen? Ik besloot een kieswijzer in te vullen, maar daarin stonden alleen vragen over ganzen en wilde zwijnen. Ook een oproep via Facebook heeft nog niet geleid tot nadere inzichten. Misschien moet ik toch maar eens serieus gaan nadenken over het oprichten van een Partij voor Kinderen.