Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Blog Jolanda Rikers – Anders kijken naar kinderen

Afgelopen week was ik bij de afscheidsconferentie van Ghislaine Fonteijn. Ze gaat helaas na 3 jaar haar rol verplaatsen van Zuid-Limburg naar Brabant. Tijdens deze conferentie hield onder meer emeritus hoogleraar Opvoedkunde Jo Hermanns een interessante presentatie over het anders kijken naar kinderen. Dit is iets wat momenteel mijn bijzondere aandacht heeft, omdat we nu gaan starten met de Talentacademie in Zuid-Limburg, waarbij anders kijken centrale staat.

Tegenwoordig heeft één op de tien kinderen extra begeleiding nodig op school of daarbuiten. Als kinderen wat lastiger of aparter zijn krijgen ze een etiketje. Dit gebeurt sneller dan vroeger en kan grote gevolgen hebben voor de kinderen. Hoewel het krijgen van iets extra’s ook als positief ervaren kan worden. Door het diagnosticeren op een storing of tekort van een kind en het plakken van etiketjes is het aantal kinderen met een rugzakje de afgelopen jaren gestegen met wel 65%. Ook het aantal doorverwijzing naar speciaal onderwijs, ten opzichte van voorgaande jaren, is gestegen. Door deze verwijzing komt het kind in een bijzonder kwetsbare positie terecht wat gevolgen kan hebben voor zijn of haar plek in de huidige maatschappij.

“Absurd, want zoveel probleemkinderen hebben we helemaal niet in Nederland. Natuurlijk hebben we kinderen die ergens last van hebben of zorgen voor problemen en de ouders hebben er ook last van. Dat valt niet te ontkennen, maar dat wordt te snel getransformeerd in een ziekte. Dan gaat men vinden dat kinderen ziek zijn in hun hersenen en moeten worden behandeld. Hoe je met zo’n opvoedkundig probleem moet omgaan, wordt ouders uit handen genomen. Op een kind wordt een label geplakt en hulpverleners kunnen niets doen zonder een indicatie, anders komt er geen geld. Dat is het stelsel van nu.” zegt Hermanns.

”Problemen horen nu eenmaal bij het leven, soms zijn dingen niet veranderbaar. Daar moet je mee leren leven en er het beste van maken. En die benadering, die insteek zie ik wel meer terug in de nieuwe wet waarbij de verwachtingen van de burger wordt getemperd, dat de almachtige overheid en instanties alles wel oplossen. Nee, we zeggen nu, we gaan u helpen om het zelf op te lossen.”

Door anders te kijken verandert het zorglabel in een talent. Hoe mooi is dat?

We moeten dus niet naar de problemen van het kind kijken, maar naar zijn of haar talenten en kwaliteiten waarmee hij of zij kan bijdragen in onze maatschappij. Dit is voor mij een extra aanmoediging om met onze Talentacademie aan de slag te gaan. Door anders te kijken verandert het zorglabel in een talent. Hoe mooi is dat?

Vorige week vond de kick-off van ons mooie samenwerkingsproject talentacademie Zuid-Limburg plaats. Dit project is uniek, omdat we hierin samenwerken met drie kinderopvangorganisaties in Zuid-Limburg. Lees de vorige blog van Jolanda

 

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.