Het is weer zo ver… Ze fluisteren… Ze giechelen en kijken mij met een ondeugende blik aan. Hier wordt over dingen gesproken waar dit viertal al van weet dat het niet voor het “publiek” bestemd is, ze zijn dan ook al bijna acht! Het is lente en deze kids zijn me net iets te vrolijk om het over de kapla te hebben waar ze tot op dat moment mee speelden. Rode wangen en iets te luide stemmen met een ondertoontje… Ik weet het al… Lentekriebels!