Plaag na plaag trof de kinderopvang in de afgelopen jaren. De overheid betaalt  vanaf januari dit jaar eindelijk weer een redelijk deel mee aan de kosten voor de kinderopvang. Hierdoor is de kinderopvang betaalbaar voor meer ouders. Helaas betekent dit (nog) niet dat ouders met grote getalen gebruik maken van de kinderopvang.  Het jojo beleid van de overheid heeft ook bij ouders wantrouwen gezaaid.

In plaats van gezamenlijk op kracht komen, lijkt de onderlinge verdeeldheid groter dan ooit in onze branche. Ooit werden twee belangenorganisaties voor kinderopvang een. Zeer recent werden het er weer twee.

Was dat nodig is onze vraag? Wat wint de kinderopvang in het algemeen met deze move? En misschien wel de belangrijkste vraag; Wat levert dit ouders en kinderen in Nederland op? Wat de Orde betreurt, is dat deze nieuwe Berlijnse muur afleidt van wat er al goed is. Hoe krijgen wij de overheid zover om te stoppen met jojoën? Hoe krijgen ouders weer het vertrouwen in onze sector en de betaalbaarheid van onze diensten?

‘Er zijn mooie initiateieven ontplooid door ondernemers zelf in dienst van de branche’

In alles wat nu gezegd en geschreven wordt, gaat men voorbij aan de kracht die er in de afgelopen jaren is gegroeid binnen de kinderopvang ondanks alle tegenwind die er was. Het is een prachtig landschap waarin verschillende aanbieders een mooi en divers aanbod hebben gemaakt waar ouders en kinderen gebruik van kunnen maken. Er zijn mooie initiatieven ontplooid door ondernemers zelf in dienst van de hele branche zoals stichting Groen Cement die groene kinderopvang stimuleert en nog zo’n mooi voorbeeld is de Week van het Jonge Kind.

En ja, we kunnen spreken van kwaliteit in de Nederlandse kinderopvang . We mogen trots zijn op de plekken die er zijn waar kinderen dagelijks liefdevol worden ontvangen door geweldige mensen die volledig op gaan in hun werk en de ontwikkeling van “hun” kinderen.

Voordat we nieuwe wielen uit gaan vinden en gaan roepen wat er allemaal anders en beter moet, is het wat de Orde betreft een must dat we stil staan bij al het goede wat er al is. Een nieuw wiel kan niet rijden door het mulle zand. De verharde weg ligt er al dankzij hard werk en inzet van mensen die hun werk al jaren serieus nemen.

‘De werknemers en organisaties die na alle plagen zijn blijven staan, verdienen het volste vertrouwen’

Alles valt of staat met vertrouwen. Kinderen moeten vertrouwen hebben in de pedagogisch medewerkers, ouders moeten vertrouwen hebben in de organisatie die zij kiezen, organisaties moeten vertrouwen hebben in hun vertegenwoordigers en de politiek. De politiek moet vertrouwen hebben in onze branche om te willen investeren.

Wat de Orde betreft verdienen de werknemers en organisaties ( in welke vorm dan ook) die na alle plagen zijn blijven staan het volste vertrouwen. Zij zijn wat de Orde betreft de verharde weg voor alle nieuwe wielen die daar in de toekomst over zullen rijden.

Wij vragen dan ook met klem aan iedereen die het woord wil voeren om daar niet meer aan voorbij te gaan.

De Nederlandse Orde van de Kinderopvang deelt kritische en beschouwende weblogs op Kinderopvangtotaal. Lees hier de laatste weblog