De kinderen vinden het heel bijzonder dat we planten hebben die zo lekker ruiken, soms kijken we samen welke beestjes er allemaal op af komen. Maar voordat je zelf gaat ruiken, moet je wel even kijken of de lavendel niet ‘bezet’ is door een aardhommel. De munt groeit heel goed en regelmatig plukken de kinderen er blaadjes vanaf om te gebruiken voor de grote waterkannen. Zo maken we ons limonadewater met een natuurlijk smaakje, soms doen we er aardbeitjes in of citroen. Maar dat citroenwater, daar zijn de meningen over verdeeld. De waterkannen hebben een grote aantrekkingskracht op de kinderen, want… wat is de smaak vandaag? En… je mag zelf tappen!
De oprechte interesse van de staatssecretaris werd duidelijk aangevoeld door de kinderen en nieuwsgierig bleven een aantal in de buurt. De andere kinderen waren overal in de tuin te vinden en zo nu en dan kwamen ze iets laten zien. De kabouterhoedjes (aardbeien op een soepstengel als bosje in één van onze gespaarde blikken) vonden gretig aftrek en dat was voor een aantal liefhebbers ook wel een goede reden om ons in de gaten te houden.
Het groene plein van de Paddewei is een prachtig bloeiende en groeiende oase. De kinderen voelen zich er heerlijk vrij en hebben de ruimte om te groezelen en te ontdekken. Zo zijn er veel hoogteverschillen, waarmee je spelenderwijs kan oefenen met klimmen en klauteren. Onze oude kastanjebomen waren niet stevig genoeg meer om te blijven staan, nu liggen ze afgetopt in de tuin zodat we erover kunnen klimmen. De insecten vinden het ook heerlijk om eronder te zijn en de kinderen weten ze dan ook goed te vinden. Inmiddels is het schors van de bomen gepild. Het schors wordt dan later weer gebruikt als ingrediënt in de moddersoep, als bootje in de waterbak of rechtop in een potje zand om te kijken of er een nieuwe boom uit zal groeien (inmiddels heeft die nog steeds geen wortels, maar we hebben goede hoop).
‘Mevrouw Van Ark was gecharmeerd van de rust die het groene plein uitstraalt’
Mevrouw Van Ark was gecharmeerd van de rust die het groene plein uitstraalt. De kinderen verdelen zich op verschillende plekken, op eigen initiatief zijn ze aan het onderzoeken, aan het slepen met spullen, aan het stapelen of in gesprek met elkaar. Kinderen vinden makkelijker bondgenoten en hebben de mogelijkheid om te zijn.
Het groene plein heeft verschillende gedeeltes, het is dan ook mogelijk om kinderen alleen in een bepaald gedeelte te laten spelen. De enorme modderkeuken is gebouwd naast de zandbak. Die plek is een belangrijk onderdeel van het speelplein. Hier worden de heerlijkste ontdekkingen gedaan. Met echte pannen, pollepels en ander keukengerei zijn de kinderen in de weer. Het schaduwdoek houdt de zon tegen, maar ook kleine regendruppels. Een geliefde plek voor alle kinderen. De bamboestruiken scheiden de zandpit van de watertafel, waar we de tuinslang op aan kunnen sluiten.
Op weg naar het babypleintje spraken we over de oude wilgentunnel die alle seizoenen andere uitdagingen biedt voor de kinderen. Zo bieden de takken beschutting in de winter en in de herfst is het heerlijk in de blubber spelen. In het voorjaar komt het frisse groen weer aan de takken en de zachte ruis en schaduw van de bladeren biedt in de zomer prachtige speelplekken.
‘En wie van de natuur leert houden, die gaat er ook voor zorgen’
Het groene plein demonstreerde aan mevrouw Van Ark zelf zijn uitwerking op de kinderen. Ze krijgen de ruimte om op eigen tempo te groeien, hun creativiteit wordt ontwikkeld, met de wisselende materialen leren ze oplossingsgericht denken, samenwerking wordt geprikkeld, de motoriek wordt gestimuleerd en als basis wordt de liefde voor de natuur gezaaid. En wie van de natuur leert houden, die gaat er ook voor zorgen.
Natuur BSO BuitenGewoon is één van de verdeelpunten van Guerilla Gardening. Chris uit Vlaardingen kweekt jaarlijks walnoten, hazelnoten en tamme kastanjes op. Met Guerilla Gardening hebben we als doel zoveel mogelijk bloemen, planten en bomen terug te krijgen in het straatbeeld. De notenbomen zijn van oudsher bomen die in de Nederlandse natuur thuishoren. Voor Maaike van Tuyll hebben we een hazelnoot opgekweekt en voor Tamara van Ark een walnoot. De stekken hebben nog zorg nodig en deze winter moeten ze sterk worden. Dan kunnen ze in het nieuwe jaar wild (!) gepland worden en uitgroeien tot prachtige bomen. De bomen kunnen een paar honderd jaar oud worden. Dat is samen groeien en samen zorgen voor een betere toekomst.
