Want na lockdown 1 bleek immers dat veel kinderen en met name de kinderen die al wat kwetsbaarder zijn, leerachterstand hadden opgelopen. De thuissituatie kon hen onvoldoende ondersteunen bij het afstandsonderwijs. Soms door zoiets simpels als gebrek aan internet of een computer en soms door onrust, een gespannen sfeer of gebrek aan motivatie bij de ouders.

We zijn er eigenlijk al aan gewend, maar toch. Als overheidsbeleid effect heeft op de uitvoering of op de toekomst van het onderwijs, dan wordt er onmiddellijk een podium vrijgemaakt om voor- en tegenstanders aan het woord laten. Vrijwel altijd zijn spotlights groot en de interviewer mild gestemd en empathisch.

Sinds 16 december 2020 ligt een groot deel van het bedrijfsleven stil, aan het infuus of is gesloten, zoals theaters, het onderwijs en de kinderopvang. En hebben wij ergens op welk medium dan ook, iemand horen vertellen wat de negatieve effecten zijn van het sluiten van de kinderopvang voor de kinderen? Ja, voor de ouders, dat wel. Marjet Winsemius wees er in een kort televisie-interview terecht op dat het gezinsleven er niet makkelijker op wordt als ouders in shifts hun thuiswerk moeten doen om ondertussen het afstandsonderwijs van hun kinderen te kunnen begeleiden.

Maar is dat het enige negatieve gevolg als de kinderopvang dicht moet?

De kinderopvang is de laatste jaren apetrots op zichzelf. Het heeft even geduurd, maar we zijn status van ‘opvang’ ontstegen en leveren een prima bijdrage aan de ontwikkeling van kinderen. De kwaliteit van het aanbod wordt jaarlijks gemeten en we doen in niets onder ten opzichte van andere landen, integendeel, op sommige vlakken doen we het zelfs beter.

‘Kinderopvang is voor duizenden kinderen, elke dag, een rijke leeromgeving’

Kinderopvang is een volstrekt serieus te nemen jonge kindvoorziening die een bijdrage levert aan de groei van de volgende generatie. Naast de ouders, met ketenpartners; een unieke sector die gericht is op samenwerking.

En dan plotseling moeten die kleine ukkies thuisblijven. Ze worden uit hun normale dagelijkse ritme gehaald. Ritme van vroeg opstaan, naar het kinderdagverblijf. Naar de andere kinderen van wie ze de gezichten, de namen of de geluiden kennen. Naar de juffies, naar wie ze hun handjes kunnen uitreiken. Voor een knuffel, voor bescherming of voor samen een boekje lezen.

Kinderopvang is voor duizenden kinderen, elke dag, een rijke leeromgeving. Een omgeving die net als het onderwijs een essentiële bijdrage levert aan het leren. Weliswaar geen vorm van leren in een jaarklassensysteem zoals in het onderwijs, een systeem bij uitstek waardoor ‘achterstanden’ opvallen en meetbaar zijn.

Maar reken maar dat de kinderen die normaal gesproken naar de kinderopvang gaan nu iets missen. Veiligheid, geborgenheid en een rijkdom aan ontwikkelingsgerichte stimuli.

Als wij werkelijk geloven dat we het verschil kunnen maken in een kinderleven, dan horen we nu, net als het onderwijs, op de barricaden te staan. En onze zorgen uit te spreken over de leerachterstanden die onze kinderen nu oplopen.