‘Op onze 3+ groep valt op dat de kinderen snel wisselen van rol en van de ene activiteit naar de andere stappen. Zo zwemmen ze in de zee en liggen ze met hun buiken op de grond en vijf minuten later gaan ze naar de dierentuin en stappen ze op de bank die in hun ogen een bus is. Aan fantasie geen gebrek dus. We genieten om ze zo bezig te zien en horen, maar ze hebben moeite om zich echt te verdiepen in hun spel. Wat kunnen we doen?’

Bij mijn bezoek aan de groep zie ik energieke peuters. Ik hoor dat ze vader en moeder spelen, maar zonder echte handelingen. Ze lopen rond met tasjes, stoppen er het plastic fruit in en rennen dan naar het kleed waar ze gaan picknicken. Ik begrijp wat de medewerkers bedoelen, want als ze eenmaal op het kleed zitten, roept een kind dat er een haai is en ze springen op om weer iets anders te gaan doen.

Een voorwaarde om tot spel te komen, is dat er in een hoek rijke speelmaterialen en echte voorwerpen zijn. Samen met de medewerkers bekijk ik hun huishoek: ‘Wat kunnen de kinderen hier allemaal spelen?’ We komen tot de conclusie dat dat niet veel is. Er zijn wat plastic bordjes en kopjes en de pannenset van Ikea ligt er. Ook liggen er doekjes en een pollepel. ‘Als ik zo kijk, kunnen ze wel koken, maar het nodigt niet uit tot meer. Want hoe schep je het eten op? En we hebben bijvoorbeeld geen steelpannen.’

Om het spel van de peuters te verdiepen, is het plan om de huishoek te verrijken met levensechte en gevarieerde materialen. Samen maken we een lijst met wat we zouden kunnen toevoegen. Echte huiselijke spullen zoals twee steelpannen, meerdere houten lepels, schorten, beschuitblikken van de kringloop en een oude broodrooster worden aangeschaft. Op het tafeltje komt een kleedje en in het midden staat een vaas.

Kinderen hebben begeleiding en ondersteuning nodig in hun spel. Met jou als voorbeeld zullen ze weten wat de bedoeling is en worden ze geprikkeld om zelf te gaan spelen. Daarmee gaan de medewerkers aan de slag.

Na enkele weken is een duidelijke verandering zichtbaar. De peuters blijven langer in hun rol en gebruiken de materialen op een betekenisvolle manier. In de huishoek wordt nu echt ‘gekookt’, tafels worden gedekt en kinderen nodigen elkaar uit om te komen eten. Er ontstaan kleine verhaallijnen in het spel, en de interactie tussen de kinderen neemt toe.

‘We hebben ze begeleid in wat ze zouden kunnen doen door het voor te spelen. De echte materialen vinden ze heel leuk en het valt op dat ze er lang mee spelen. Naast het koken is de afwas ook een onderdeel van het spel geworden. We hebben dit eerst een paar keer in het echt gedaan samen met de kinderen. In de huishoek hebben we een lege fles afwasmiddel neergezet, drie afwasborstels en wat theedoeken. We zien dat ze ook meer samen gaan spelen zo. Supersimpel eigenlijk, maar het is echt een feestje voor ze én voor ons ook!’