In zijn columns in dit blad staat BOinK-voorzitter Gjalt Jellesma zeer kritisch ten opzichte van de ontwikkeling van IKC's en het recent verschenen Oberon-rapport hierover. Volgens hem is er nog een lange weg te gaan om te komen tot een volwassen stelsel van IKC's. Gijs van Rozendaal reageert.

Wat doe je als twee van je kinderen een handicap blijken te hebben? En je wilt niet dat ze worden weggestopt in zorginstellingen, maar opgroeien in de wijk? Dan start je toch gewoon je eigen kinderopvangorganisatie waar zorgkinderen welkom zijn. Michiel van Rennes, oprichter van Bzzzonder, deed het. En nog veel meer. Een gesprek met een bijzondere ondernemer.

Bij het denken over kwaliteit lijkt het vanzelfsprekend om eerst naar de aanpak te kijken. Maar er is een andere ingang die ons verder brengt, vindt Ferre Laevers, de Leuvense hoogleraar die het Centrum voor Ervaringsgericht Onderwijs leidt. Welbevinden en betrokkenheid geven een beter beeld. 'Laat het kind de weg wijzen.'

'Als er een moment is waar logischerwijs een knip zou kunnen liggen, is dat bij 6 jaar. Stel dat de 4- tot 6-jarigen aangehaakt worden bij de kinderopvang…' Dat is geen verrassend geluid, maar wel als het uit het onderwijs komt.

De inwerkingtreding is uitgesteld van 1 januari naar 1 augustus 2020, maar dan moeten gemeenten verplicht 960 uur voorschoolse educatie aanbieden aan doelgroeppeuters van 2,5 tot 4 jaar. Doel: kinderen een betere start geven op de basisschool. Gemeenten en aanbieders van peuteropvang moeten daarover nieuwe afspraken maken. En dat is nog niet zo simpel. Op tijd beginnen, is het advies. En focus niet alleen op het kind, maar ook op de ouder en de omgeving.