Waar zou een hoofdredacteur van een vakblad zich zo gemiddeld mee bezighouden, denk je? Artikelen bedenken, zelf het een en ander schrijven, contacten onderhouden met het werkveld …? Klopt allemaal, maar op dit moment zou ik haast vergeten dat ik ook nog een blad moet maken. Stoom komt uit mijn oren, ik zit de hele dag naar het beeldscherm te turen … we zijn druk bezig met het vullen van de website. Vorige week hadden we training. En ik had – naief misschien – gedacht dat ik na die dag training zou weten hoe het werkt en dat we meteen konden beginnen met het vullen van de website. Fout. Na die dag weet je allemaal wat er mogelijk is, dat er verschillende handelingen voor nodig zijn om iets voor elkaar te krijgen, maar …. hoe ging dat ook alweer? Het is gewoon puzzelen en uitproberen. Soms lukt iets, soms niet. Marjan, eindredacteur van Kinderopvang, die tegenover me zit, is ook aan het pionieren. Gelijktijdig hebben we een aanval van moedeloosheid. Hoe moet het ons lukken om in anderhalve week de website te vullen, te testen en vervolgens ‘live’ te gaan? Slapeloze nachten hebben we er van. Maar hoe meer we verder ploeteren, hoe beter het lukt. We krijgen er zowaar lol in. De site raakt steed beter gevuld en we krijgen weer hoop. Marjan zegt vervolgens tegen me: laten we vandaag onderwerpen bedenken voor het aprilnummer. Glazig kijk ik haar aan. Aprilnummer? Oja, we hebben nog een blad te maken.  En dat doen we vervolgens. Om dan weer vrolijk verder te puzzelen aan de site. Het wordt nog wel wat. Hopen we.