De bananenboot heette hij, de schaal met fruit die twintig jaar geleden mijn dochter op de kinderopvang deed gruwelen. Nog steeds heeft ze een hekel aan bananen, appels en aan al het fruit dat erop lag.
‘Ze eet nog steeds geen fruit’, schreven de pedagogisch medewerkers iedere keer weer in het dagboekje. Inmiddels eet ze wel blauwe bessen, bramen en meloen, maar een banaan moet je ver uit haar buurt houden. Sommige kinderen zijn onverbeterlijk.
‘Hamburger wint ook straks van appel’ was de kop van de brief van de dag in de Volkskrant (6 april). ‘Mensen die liever bij de McDonald’s eten dan dat ze een zak groente of fruit kopen, gaan daar echt niet mee stoppen als een appel door het afschaffen van de btw 9 cent goedkoper wordt’, schrijft Maarten Kools uit Amsterdam. Hij noemt als voorbeeld dat je voor de prijs van één Happy Meal bij McDonald’s op de Dappermarkt ertegenover voor de hele week fruit en groente kunt kopen. Mensen willen niet, concludeert hij. Hij heeft gelijk. Deels. De geest is gewillig, maar het vlees is zwak. Wie in de avond bij de film de keuze krijgt tussen een zak chips of een appel, kiest waarschijnlijk de chips. Net zoals je nu liever een Amerikaanse romcom kijkt, terwijl je vorige week nog als favoriet een Italiaanse of Poolse arthouse film noemde.
Astrid van de Weijenberg is vanaf de beginjaren actief voor Management Kinderopvang als freelance journalist en columnist. Daarnaast is ze wethouder voor GroenLinks in de gemeente Waterland.
Is het daarom geen goed idee om de btw op fruit en groente af te schaffen? De discussie woedde volop in de media. Nee, mensen gaan waarschijnlijk niet massaal meer groente of fruit kopen. Maar het is toch van de zotte dat je voor een losse appel meer betaalt dan voor een zak chips? Terwijl we in Nederland miljarden besteden om onze bevolking gezond te houden. Voor bijvoorbeeld het Gala-akkoord, wat staat voor gezond en actief leven, met veel tamtam in het leven geroepen, is dit jaar 300 miljoen beschikbaar.
Wat de boer kent, eet hij niet altijd, maar wat de boer niet kent, eet hij helemaal niet. Daarom is het goed dat de kinderopvang kinderen fruit aanbiedt. Ook scholen pakken die rol steeds meer, ook in het kader van armoedebestrijding. Kinderen die zonder ontbijt op school komen, kunnen op veel plekken op hun school fruit pakken. En ook de kinderen die wel goed hebben ontbeten. En het blijkt te werken. De scepsis van sommige directeuren ten spijt, gaan kinderen netjes met het fruit om. En aan het eind van de dag is de schaal leeg.
