Hoogleraar Sieneke Goorhuis-Brouwer vindt dat het wel en wee van het kind voorop moet staan in plaats van proberen te voldoen aan de normen. Dit zegt ze in een interview op de site van Vakblad Vroeg.

Cognitieve vaardigheden

De hoogleraar Taal en spraakstoornissen bij kinderen aan de Rijksuniversiteit Groningen vindt dat de vroegsignalering te veel focus legt op het tijdig in beeld krijgen van kinderen die minder goed mee kunnen op cognitief gebied. ‘Het signaleren richten op lezen en rekenen waar men nu vol op inzet, dus de cognitieve vaardigheden, is nergens voor nodig. Het heeft helemaal geen zin om bij kleuters te spreken over onderwijsachterstanden. Bij jonge kinderen gaat het namelijk om het bijbrengen van de basisvaardigheden zoals praten, beheersing krijgen over de grove en fijne motoriek, denkstappen leren maken en het ingroeien in hun sociale omgeving. Vroegsignalering moet zich juist richten op de vraag of het goed gaat met een kind, of het lekker in z’n vel zit. Dat is overigens heel eenvoudig te observeren. Kijk vooral of een kind gelukkig is, of het vrijuit speelt en vrolijk is. Is dat niet het geval, dan is dat een ernstig signaal en moet je kijken wat er aan de hand kan zijn.’

‘Gun kinderen vrij spel’
Ouders en andere opvoeders moeten hun kinderen veel meer zelf laten aanmodderen, vindt de Amerikaanse psycholoog Peter Gray. In zijn nieuwe boek ‘Free te learn’ wijst hij opvoeders op het belang van vrij spelen. De Nederlandse pedagoog Sieneke Goorhuis en psycholoog Louise Berkhout zijn het roerend met Gray eens. >>

Laatbloeiers

‘We zijn al vanaf 1970 bezig met het bestrijden van taalachterstanden en nog geen centimeter opgeschoven. Geef laatbloeiers gewoon de tijd en ruimte om zich te ontwikkelen. Dan hebben deze kinderen een veel gelukkiger jeugd dan wanneer we als maar pushen om van een maantje een sterretje te maken. Sommige kinderen hebben gewoon meer tijd nodig om ergens te komen. In plaats van zoveel extra oefeningen en programma’s op hen los te laten, is het veel zinniger dat er met deze kinderen gesproken wordt, dat er wordt voorgelezen en dat er liedjes worden gezongen. Dat is het enige wat je moet doen om de taal bij jonge kinderen te stimuleren en juist dát kan zo goed in peuter- en kleutergroepen. Er zou zoveel verbeteren voor het jonge kind wanneer leidsters leren hoe ze moeten voorlezen, hoe je gesprekken met kinderen voert en welke liedjes en rijmpjes je allemaal kunt doen. Daar gaat het om. De kinderen moeten geen programma hebben, maar de juf.’

Lees het complete interview op Vakbladvroeg.nl >>