U organiseerde als branche in hoog tempo noodopvang zodat verpleegkundigen, buschauffeurs en kassières hun werk konden blijven doen. Alles draaide om het grotere plaatje, de Nederlandse economie overeind houden en kinderopvang werd vooral ‘opvang’. De pedagogisch professionals schitterden, behoren tot de helden van de crisis, maar er werd ook een prijs betaald. Thuisonderwijs betekende helaas dat kinderen veel minder hebben geleerd, blijkt uit eerste onderzoeken.

Het lijkt logisch dat ook het ontbreken van ontwikkelingsstimulering van nul- tot vierjarigen achterstand oplevert. Nog los van het feit dat sommige kinderen een onveilig thuis hebben en hun toevluchtsoord misten in kindcentrum en school. Of dit nu verwijtbaar is of niet, het is een feit: we hebben vooral branden geblust.

‘De pedagogisch professionals schitterden, behoren tot de helden van de crisis, maar er werd ook een prijs betaald’

Maar hoe gaan we het nieuwe jaar in? We zijn helaas nog niet klaar met deze crisis. Daarom is het tijd om na dit zware jaar van branden blussen, weer te focussen op waar uw vak voor staat: aandacht voor elk kind. Elke jongen en elk meisje zo vroeg mogelijk stimuleren in de ontwikkeling. Die kant moeten we weer laten zien aan de wereld.

Ik lees namelijk tegelijkertijd over prachtige ontwikkelingen. Heeft u al gehoord van ‘talentfluisteren’? Een trend in de kinderopvang waarbij pedagogisch medewerkers met de kinderen praten over hun talenten. Niet of ze goed kunnen vioolspelen of rekenen, maar over wie ze zijn.

Een praktijkvoorbeeld: de zesjarige Joeri is de ster van de voetbal-bso. Hij is fanatiek, rent als een dolle over het veld en scoort menig voetbalpunt. Hij is de bink, heeft veel vriendjes en gaat vol zelfvertrouwen naar school en bso. Zijn groepsgenootje Kai is vriendelijk, stil en scoort nooit. Tijdens een wedstrijd roept Joeri ‘loser’ naar Kai omdat deze een pass mist. Een paar andere kinderen roepen het na. Na de match heeft de pedagogisch medewerker de warme chocolademelk klaar staan. Ze reageert op het pestgedrag met een gesprek over ‘talenten’. Ze heeft een stapel talentkaarten. Wat past bij wie? Joeri is trots op zijn kaart ‘grensverlegger’, maar dan komt Kai aan de beurt. De kinderen denken mee en benoemen Kai’s talenten. Hij geeft altijd de voorzet als Joeri scoort. Hij is een ‘trouwe vriend’, een ‘rots’ en een ‘stille helper’.

Tijdens het gesprek verandert de sfeer. Joeri mag best fanatiek zijn, dat hoort bij zijn talent, maar hij moet wel respectvol blijven. De kinderen vinden het cool dat Kai met zijn talenten het team vooruithelpt, en het joch straalt. Ik vond dit verhaal hartverwarmend.

Talentfluisteren, het kind in zijn kracht zetten, dát is kinderopvang. Ja, we moeten de coronaklus met z’n allen klaren, maar laten we het jaar afsluiten door te focussen op het kind. Ik hoop dat volgend jaar weer alle aandacht uitgaat naar wat u het beste kunt: elk kind tot bloei laten komen.