Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties1

Blog Marion Kozijn – Lijm

Het is Luca's eerste dag bij ons op de groep. Een klein manneke, dat hartverscheurend huilt als zijn mamma weggaat. Van ons wil hij niks weten. Hij drukt zijn knuffel stevig tegen zijn betraande gezichtje.
Blog Marion Kozijn - Lijm

Dan valt zijn oog op de roze muiltjes. Ineens is hij zijn verdriet vergeten. Die schoentjes wil hij aan. Resoluut schopt hij zijn knalgroene croccs uit en doet een muiltje aan. Hij hink, stapt door de ruimte en af en toe stampt hij met zijn schoenloze voetje op de grond. Zo komt hij bij de kapstok waar de verkleedkleren hangen. Daar is de brandweerhelm en de Spaanse flamencojurk. De helm staat zo op zijn hoofd, maar die jurk levert problemen op. En dan kom ik weer in beeld. Ik zit aan de grote tafel met een groepje te plakken.


‘Hij stopt een voor een zijn vingers in het potje en veegt ze vervolgens af aan de mooie jurk’.

‘Oma,’ (ik heb duidelijk niet goed gesmeerd) ‘aan!’

‘Jij wil die mooie jurk aan?’

Hij knikt. De brandweerhelm gaat af. Zijn dienst zit erop. Hij ziet er prachtig uit in die Spaanse jurk! Hij blijft naast me staan, hevig geïnteresseerd in de activiteit.

‘Oma, ook!’

Hij klautert op de bank, krijgt een potje lijm, een kwastje en papier. Het moet allemaal nog ontdekt worden. Hij stopt een voor een zijn vingers in het potje, veegt ze vervolgens af aan de mooie jurk, likt aan het kwastje, smeert de lijm op zijn gezicht en in zijn haar, plakt de snippers op de tafel en op het blaadje van Estella!

Halverwege de ochtend valt hij op mijn schoot in slaap: een klein dapper jongetje in een Spaanse jurk. Een gezichtje vol opgedroogde lijm…

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.