Als ik in de spiegel kijk, zie ik duidelijk dat ik ouder word. Ik zie wat lachrimpeltjes bij mijn ogen (herinneringen aan leuke tijden zullen we maar zeggen), mijn oogleden hangen steeds meer en na twee zwangerschappen is mijn lijf niet meer wat het geweest is.
Regelmatig hoor ik ook vriendinnen over deze ‘verouderingsproblemen’. En waar de een het ziet als iets wat erbij hoort, wil (of moet?) de ander zo lang mogelijk jong en strak blijven. Steeds vaker worden er afspraken gemaakt bij de plastisch chirurg of de ‘botoxdokter’.
Zelf overweeg ik een ooglidcorrectie. De resultaten daarvan zijn verbluffend: je hebt weer een open blik, een wakkerder gezicht en eyeliner blijft netjes zitten in plaats van in de loop van de dag onder je wenkbrauw te eindigen. Ik ga niet morgen een afspraak maken, maar ik vermoed dat ik dat ooit wel doe.
Botox overweeg ik niet. Misschien omdat ik het geluk heb dat ik (nog) weinig rimpels heb. Het verbaast me hoeveel mensen wel gebruik maken van botox. Zeker in de vriendinnengroep van mijn zusje is het gebruik van botox heel normaal. Bijna alle meiden gebruiken het.
Het lijkt tegenwoordig normaal om maakbaar te zijn. Om voor altijd jong te blijven. Op televisie zie je het ook. Bijna iedere presentator en realityster heeft aan zichzelf laten sleutelen. Of ze er echt altijd jong door blijven kun je je afvragen. Hoe meer ze hebben laten doen, hoe onnatuurlijker en meer ‘plastic’ het eruit ziet vind ik.
Hoe normaal het ook lijkt om jezelf aan te passen, goed is het niet. Siliconen kunnen lekken, dat weten we. Maar dat is niet het enige risico. Zeker niet als je met kleine kinderen werkt. In dit magazine staat een artikel over botox. Collega Sanne interviewde klinisch psycholoog Liesbeth Woertman. Zij is duidelijk: botox in je gezicht verstoort de ontwikkeling van baby’s en jonge kinderen. Voor hen zijn gezichtsuitdrukkingen onmisbaar. En laten die na botox nou net onduidelijker worden. Maar een klein beetje botox in je fronsrimpel is toch niet zo erg? ‘Het is echt flauwekul om zo te denken. Dan begrijp je dus niet hoe afhankelijk kinderen zijn van gezichtsuitdrukkingen.’
Hard en duidelijk dus. Wil je er alles van weten? Lees dan vooral het hele artikel op pagina 16. Voor mij voelt haar visie bevrijdend: botox is níet het nieuwe normaal. Ouder worden hoort erbij. En het grote pluspunt? Als je jezelf blijft, is dat ook nog eens beter voor de kinderen waar je mee werkt. Mooier kan het niet worden toch?
Sophie van Hogendorp, hoofdredacteur
KinderopvangTotaal sophie.vanhogendorp@bsl.nl
