Het was me het dagje wel. Wakker geworden in Amsterdam, lekker filerijden over de A2 met de rest van Nederland en in de stromende regen dan toch nog redelijk op tijd de Reehorst in Ede bereikt. Ik nam plaats op de veilige rij twee. Pen en papier in de aanslag, want je weet maar nooit hoe leuke onderwerpen zomaar uit de lucht kunnen vallen. Oren & ogen open? Check! Mijn eerste Kinderopvangcongres: Buitenspelen in de kinderopvang, kon beginnen.

Na twee en een halve spreker kwam ik erachter dat mijn pen nog steeds werkeloos boven het papier zweefde. Niet omdat er niks op te schrijven viel, integendeel. Maar omdat ik alleen maar heb zitten luisteren naar de bevlogen sprekers op het podium. Hoe slecht het gesteld is met de gezondheid van onze kinderen bijvoorbeeld. En ook hoe belangrijk het is om naar buiten te gaan met kinderen.

Bij Ed Hoekstra van onderzoeks- en adviesbureau voor ruimtegebruik AKTA, trok mijn pen vanzelf naar m’n notitieblokje. Zijn woorden: ‘We laten onze kinderen buiten spelen in slechts deze ruimte per kind(waarbij hij met zijn gespreide armen de oppervlakte aangaf). Het is een schande.’ De laatste vier woorden bereikten mijn papier. Alsof het Ed Hoekstra zelf was die mijn pen beheerste en de letters op mijn papier schreven.

Is het inderdaad zo slecht gesteld met de speelruimte die we kinderen geven? Bij de paneldiscussie bleek ook dat kinderdagverblijven beperkt worden door allerlei regels van de inspectie. ‘Mevrouw wilt u deze boomstam verwijderen uit uw buitenspeelruimte? Kinderen kunnen erover vallen’. Maar is dat niet waar we kind voor zijn? Ontdekken, vallen en weer opstaan?

Met die discussie nog vers in m’n hoofd zette ik koers naar Tilburg waar Kinderopvangorganisatie Kinder-stad uit Tilburg met terechte trots haar pedagogisch kookboek presenteerde. De visie en pedagogische doelstellingen van de organisatie in een schitterend jasje gestoken. Het project bleek een geweldig instrument om dat te bereiken wat de organisatie wilde: betrokkenheid vanuit alle niveaus in de organisatie. Binnenkort meer hierover….

Tijd om naar huis te gaan. Helaas ligt (mijn tijdelijke) thuis in dit geval een kleine tweehonderd kilometer van Tilburg af. En terwijl ik Kinder-stad achter me liet, rondde ik mijn Rondje Nederland af en bedacht me: zo groot is Nederland, zo klein is de speelruimte. Je hebt gelijk Ed Hoekstra: een schande.