En dan ineens staat de wereld stil. Als ik ga zitten om mijn column te schrijven heb ik altijd te veel ideeën. Er zijn zoveel interessante en belangrijke onderwerpen en ontwikkelingen in dit vakgebied. De (onder)waardering voor uw beroep, het streven naar steeds hogere kwaliteit, de discussie over kinderopvang als basisvoorziening. Maar dan komt de wereld tot stilstand en lijkt niets meer zo belangrijk. Zo voelt het. Alsof we met z'n allen in een boze droom zijn beland.