Als je langer in de kinderopvang werkt, zijn er zoveel kinderen ‘door je handen' gegaan. Elk kind met een eigen verhaal. Van sommige kinderen blijft het verhaal nog lang in je hoofd hangen. Misschien vraag je je af: wat zou er van dit kind geworden zijn? Hebben we het wel goed gedaan? In dit nummer: het verhaal van Patrick en Nina (niet de echte namen).

Een krijsende baby, een blokkentoren die met een klap instort of een peuter die zijn frustraties in je oor uitschreeuwt. Voor pedagogisch medewerkers is dit de dagelijkse realiteit. Ze worden vaak blootgesteld aan harde geluiden en dat zou gehoorschade kunnen opleveren. Is dit een onvermijdelijk onderdeel van het werk? Of moeten we de geluidsbelasting serieus nemen?

Veilige hechting is iets wat elk kind nodig heeft om te ontwikkelen. De Britse psychiater en psychoanalyticus John Bowlby heeft met zijn theorie over hechting grote invloed gehad op de pedagogiek. Zijn naam is minder bekend dan die van sommige andere pedagogen, maar zijn inzichten over de rol van veilige hechting bij jonge kinderen zijn nog steeds van belang. Hoe kan jij zijn theorie gebruiken om een warme en ondersteunende omgeving te bieden aan kinderen?

Je zou misschien denken dat de Belgische kinderopvang niet zo sterk verschilt van de Nederlandse opvang.De Belgen zijn immers onze directe zuiderburen en we spreken zelfs dezelfde taal. Maar niets is minder waar. De Belgische Sofie Smets is eigenaresse van kinderdagverblijf Het Toverbos in Arendonk en vertelt ons er alles over. ‘We komen in België van ver.'

Midden in de Stedenwijk van Almere biedt ondernemer Resida Loggen met haar bso Bloei met ons een veilige haven voor kinderen. Ze krijgen hier ruimte om te spelen, samen te zijn en nieuwe ervaringen op te doen. Resida heeft een missie: de rugzak van kinderen vullen met positieve ervaringen. Want dat is hard nodig, ziet ze in haar werk in de jeugdzorg.