De reacties op Facebook verschillen, maar er lijken twee gevoelens te overheersen. Vreugde dat het eindelijk na bijna twee maanden weer zo ver is, en bezorgdheid hoe het nu verder moet.

‘Blij maar ook best bang nog!’, schrijft Joyce. ‘Benieuwd hoe het zal gaan… Het kinderdagverblijf volledig open is gelijk weer volle groepen en meer risico voor ons!’

‘Voor de kinderen ben ik niet bang, ik ga ze allemaal flink knuffelen,’ schrijft Esther. ‘Waar ik wel beetje huiverig voor ben is dat we weer in contact komen met heel veel verschillende ouders…’

Wendy sluit zich hierbij aan. ‘Wat ik niet snap: op school kun je zeggen dat de ouders niet naar binnen mogen, maar dat is in de kinderopvang niet mogelijk. En wij moeten volledig alles opvangen. Dat kinderen minder vatbaar zijn is top, maar hoe zit het met ons als leidsters?’

Vertrouwen dat het lukt

Monique vult aan: ‘Wie weet wat al die ouders aan blootgesteld zijn. Maar ja, dat geldt nu óók met de noodopvang. Alleen zijn er dat veel minder. Dat baart me zorgen. Aan de andere kant heb ik ook het vertrouwen dat ons dit ook wel lukt, wij kunnen dit.’

Wel zijn er praktische vragen: Zahia: ‘Ik maak me zorgen over de veiligheid van de pm-ers. Die komen niet alleen in contact met veel (mogelijk besmette) kinderen maar komen ook heel dicht bij ouders, bijvoorbeeld bij het aannemen/overdragen van baby’tjes. Of laten we de ouders allemaal hun kind in de box of op de grond leggen, ook als het kindje het moeilijk heeft met het afscheid? Ik duim en bid dat dit goed gaat.’

Marlies vult aan: ‘Wat nu als je een peuterspeelzaal bent met maar 1 leidster (halve dagopvang minder dan 8 kids) en die leidster heeft een longaandoening? Volgens Rutte hoef je dan niet voor de groep te staan. Blijven we dan dicht? En wie betaalt dat?’

Te vroeg?

Slechts een klein aantal pm’ers vindt het nog te vroeg voor een heropening. Caroline is een van hen. ‘Ik vind het te vroeg om de kinderopvang weer open te gooien en ben bang dat we enigszins proefkonijnen zijn. Er zijn veel 40/ 50+ werkzaam in de kinderopvang, en ik vind het wel een risico.’

Bezorgd is ook Elly. ‘Ik maak me zorgen. Ik wil best wel weer aan het werk, maar ik ben 61, heb een partner die in de risicogroep zit en ik moet met de trein naar mijn werk in de grote stad. Al die tijd ben ik heel voorzichtig, en kom de deur niet uit. Welk risico loop ik straks?’

Situatie thuis

Zorgen zijn er ook over de situatie thuis, nu de scholen weer open gaan maar voorlopig nog op halve kracht. ‘Ik vind het wel fijn om weer te werken en de kinderen zijn ook blij dat ze weer naar school mogen, maar hoe moet ik dit gaan regelen als kids maar halve dagen of om de dag naar school moeten en ik moet zelf werken,’ vraagt Patricia zich af. ‘Moet ik dan toch de oma’s weer vragen om op te passen, terwijl ze eigenlijk nog niet hun huis uit mogen omdat ze bij de risicogroepen horen. Hier wordt niet over nagedacht. Dus dit wordt nog wel een ding hier in huis.’

Overigens vinden veel pm’ers dat er scholen en opvang niet gelijk worden behandeld. Hanneke: ‘Wacht even, begrijp ik nu dat de scholen wel half open mogen en kleinere groepen krijgen, en de kinderopvang mag gelijk helemaal open en volle groepen… Dat is toch meten met twee maten?’

Noodopvang

De ervaringen in de noodopvang blijken over het algemeen positief door te werken op het kabinetsbesluit. ‘Hè, fijn voor de kinderen,’ schrijft Tessa. ‘Zien ze veel van hun vriendjes weer en is het leven weer iets ‘normaler’. Natuurlijk doet deze periode flink wat beroep op je flexibiliteit maar tot nu toe vinden wij het ook leerzaam hoe we iedere keer weer oplossingen op uitdagingen kunnen vinden. Ik hoop dat we er ook kunnen blijven zijn voor de kinderen van de noodopvang. Wij hebben echt gemerkt hoe waardevol de noodopvang is voor zowel het kind als de ouders.’

Gastouders

Gastouders zijn een verhaal apart, zo blijkt. ‘Ik vind het nog best spannend,’ aldus Ties. ‘Ik ben gastouder bij mij thuis. Ik moet nu toch mijzelf en mijn gezin, in onze eigen veilige omgeving, bloot gaan stellen aan risico’s. Mijn moeder is aan corona overleden, dus dat maakt het extra spannend. En ik vraag me af hoe ik deeltijd huiswerk en het brengen en halen van mijn kinderen ga regelen nu ik weer volle bak open moet. Zoveel vragen!

Bescherming

Zorgen zijn er ook over de beschermingsmaatregelen. ‘Ik ben wel blij dat we nu wel getest worden bij klachten!’ schrijft Esther. Maar veel pm’ers vragen zich af hoe dat precies zal gaan. ‘Ik maak ik mij zorgen om beschermingsmaatregelen…komen die er?’ vraagt Eileen zich af.

En tot slot zijn er pm’ers die de toekomst alleen maar zonnig inzien. Sandra is een van hen. ‘Ik vind het prima. De noodopvang gaat nu ook prima. Ik ben blij om al mijn collega’s en de kinderen weer te zien. Ritme in mijn leven terug en lekker aan de slag.’