Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties2

Ruben Fukkink – Jongens waren we – maar aardige jongens

Aan deze beroemde openingszin van het verhaal de Titaantjes van Nescio moest ik denken de afgelopen dagen. Zijn jongens aardig? En jongens kunnen zichzelf wel aardig vinden bij Nescio, maar wat vinden anderen van hen?

Deze dagen staat “het jongensprobleem” centraal. Jongens doen het minder goed in het onderwijs en er lijkt een dalende trend te zijn ingezet. Het Kohnstamm Instituut en onderwijsadviesbureau APS presenteerden bijna tegelijkertijd een onderzoek en zie ook dit onderzoek. De boodschap: het onderwijs moet meer oog krijgen voor de verschillen tussen jongens en meisjes. Opvallend citaat: ‘Kennelijk blijft het tot op heden lastig voor docenten om de kwaliteiten van jongens te zien’.

‘Meesters doen het overigens niet beter dan juffen als het gaat om hun relaties met jongens in de klas’

TNO publiceerde ook al een rapport over jongens en meisjes op school, En deze week verscheen een nieuwe studie naar jongens en meisjes in het basisonderwijs van Jantine Spilt en Helma Koomen. De boodschap: jongens hebben een slechtere relatie met de leerkracht op de basisschool. Meesters doen het overigens niet beter dan juffen als het gaat om hun relaties met jongens in de klas.

Deze studies gaan over het onderwijs. Hoe zit het in de kinderopvang dan? De Amerikaanse onderzoekers Abby Winer en Deborah Phillips laten in de recent verschenen studie ‘Boys, girls, two cultures of childcare’ zien dat jongens meer negatieve aandacht krijgen en minder positieve aandacht dan de meisjes. De pedagogisch medewerkers gaven in deze studie ook aan met de meisjes een betere relatie te hebben dan met de jongens. We moeten dit toch eens goed onderzoeken voor de Nederlandse kinderopvang: het gaat om 50 procent van de kinderen.

Voor wie nu al aan de slag wil een kleine greep uit de tips van het APS-rapport:

1. Positief benaderen
2. Humor inzetten
3. Variatie, waarbij meerdere zintuigen worden aangesproken en enige beweeglijkheid is toegestaan.
4. Jongensachtig zijn als docent (en als pedagogisch medewerker). Dat kan als vrouw ook: „Succesvolle docenten zijn veelal docenten die zich goed kunnen verplaatsen in jongensachtig gedrag. Veel succesvolle vrouwelijke docenten zeggen van zichzelf geen “meisje-meisje”-type te zijn en het jongensachtige wel te herkennen en/of te waarderen.”

PS: Nog meer tips voor de kinderopvang zijn te vinden in Hoera, het is een jongen/meisje!; Opvoedstrategieën Voor Thuis En In De Kinderopvang van Betsy van de Grift.

 

2 REACTIES

  1. De huidige onderzoeken geven idd aan dat er meer ‘probleemgedrag’ onder jongens aanwezig is, dan bij meisjes, neem een kijkje binnen jeugdhulpverlening en je kunt niet anders dan beamen.
    Een verontrustende, maar herkenbaar conclusie.
    Binnen onderwijs en kinderopvang is er (nog) te weinig differentatie in aanbod en benadering. Een jongen leert (over het algemeen) anders en heeft een andere behoefte. Temeer omdat er binnen de kinderopvang en onderwijs voor 95% vrouwelijke professionals werkzaam zijn, is er van nature weinig aansluiting op deze behoefte en leerstijl.
    Wat nu te doen?
    Wel, van vrouwen kunnen we immers geen mannen maken. Wel kunnen meer kennis en begrip bijdragen aan een bewuste begeleiding. Zodat jongens worden aangesproken op hun volle potienteel, mét ruimte voor hun eigen fouten, en nog belangrijker, van die eigen fouten gedrag leren om te zetten.
    Voor meer informatie: Make Some Noise for Boys, http://www.sitevanbrandsen.nl

  2. Lees alle reacties
  3. Hallo Ruben,
    Wat leuk om op kinderopvang totaal een stuk ,door jou geschreven te kunnen lezen! Dat als eerste gezegd.
    Als het echt zo is dat jongens over het algemeen meer negatief benaderd worden vind ik dat het zeker onder de aandacht moet komen in het onderwijs en in de kinderopvang. Zo je weet, heb ik enige ervaring in de kinderopvang, maar heb ik gelukkig het verschil in benadering nooit zo sterk gezien onder collega’s. Wel denk ik dat we kinderen vanaf hun geboorte al in een keurslijf zetten. Kijk alleen al maar naar de keuze in kleur voor het kamertje van de aankomende baby wanneer het jongentje wordt blauw/groen vaak en bij een meisje toch wel snel roze en andere zachte tinten. Mijn mening is daarom dat het niet alleen bij de leraren/leraressen of pegogisch medewerkers ligt om hier hen licht op te schijnen, maar het ligt ook zeker aan ieders opvoeding en wat de opvoeders weer mee hebben gekregen van hun eigen opvoeding. Maar goed dat dit onder de aandacht gebracht wordt, het zet zeker iedereen weer aan het denken en hopelijk wordt ook elke betrokkene weer even bewust van zijn of haar handelen!

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.