Zal de kinderopvang geheel samengaan met het onderwijs binnen IKC? Of blijft er toch een aparte plek voor de kinderopvang?

‘Ik ben nieuw in de sector en nog niet gehinderd door specifieke kennis. Uit bijna veertig jaar ervaring in de uitzend- en detacheringsbranche weet ik dat kinderopvang een belangrijke bijdrage levert aan onze economie. Want willen we in onze economie duurzaam investeren en al het menselijke kapitaal benutten, dan vormt kinderopvang een basisvoorwaarde; als arbeidsinstrument én als ontwikkelplaats voor jonge mensen. Niet alleen voor nu maar ook voor volgende generaties. Dat er vervolgens verschillende smaken zijn in vormen van opvang is juist een pré. Ouders kunnen zo kiezen wat het beste bij hun eigen situatie en die van hun kind past. We hebben de afgelopen jaren een goede infrastructuur opgebouwd. Ik juich verschillende vormen van opvang hierin juist toe. Of dit nu een kinderdagverblijf, IKC of gastouder is. En samenwerken met het onderwijs past daar natuurlijk bij. Die behoefte hebben wij, maar die merk ik ook bij de collega’s van de PORaad. Onze beide sectoren hebben een gezamenlijke verantwoordelijkheid voor de doorgaande ontwikkellijn van onze kinderen. Ieder heeft specifieke expertise en zo kunnen we elkaar versterken. Ik geloof daarbij niet in unieke oplossingen. Dat past ook niet zo bij ons land. Het creëren van lokaal maatwerk dat past bij kinderen, ouders en gemeenten is de toekomst.’

En hoe zit het met babyopvang? Moeten de kwaliteitseisen worden aangepast of is een langer ouderschapsverlof wenselijk? Of moet het allebei?

‘De duur van het ouderschapsverlof is een breed maatschappelijk debat waarbij iedere keuze effecten heeft op verschillende gebieden. We kennen nu een zwangerschapsverlof van 16 weken. Ouders maken vervolgens zelf de keuze hoe zij de opvang regelen als zij weer aan het werk gaan. Het stemt mij in ieder geval positief dat volgens Unicef Nederlandse kinderen al jaren uit de bus komen als de gelukkigste kinderen, vergeleken met andere westerse landen. In vergelijking met andere Europese landen moeten we voldoen aan de meest strikte kwaliteitseisen op het gebied van opvang van de allerjongsten. En is dat dan genoeg? Zoveel onderzoeken, zoveel meningen: er wordt al jaren onderzoek gedaan naar babyopvang en diverse onderzoeken spreken elkaar tegen. Onderzoekers belichten slechts één of enkele aspecten en de relatie met de thuissituatie ontbreekt hierbij vaak. Van belang is in ieder geval dat we de opvang goed geregeld hebben.’

Zal de nieuwe financiering de branche opzadelen met nog meer administratieve lasten of is het juist het antwoord op fraude met kinderopvangtoeslag?

‘Als sector vinden wij het juist relevant antwoord te krijgen op de vraag welk probleem de overheid hiermee op wil lossen. Daar hebben we nog geen sluitend antwoord op gekregen. De bestrijding van fraude wordt in het huidige systeem al aangepakt. Denk aan intensieve informatie-uitwisseling tussen de kinderopvangorganisaties en de Belastingdienst, het systematisch werken met BSN-nummers en de maatregel dat ouders nu slechts tot drie maanden kinderopvangtoeslag terug kunnen vorderen. Van belang is daarom het huidige stelsel allereerst goed te evalueren met de al geplande beleidsdoorlichting. De verwachting is dat door de genoemde maatregelen de omvang van fraude en fouten drastisch is afgenomen. Het gaat hier om een veelomvattend onderwerp, waarmee veel belangen gemoeid zijn. Recente ervaringen van stelselwijzigingen in de uitvoering van het persoonsgebonden budget (PGB) en de enquête over IT-projecten bij het Rijk, geven weinig in ieder geval weinig reden tot optimisme dat dergelijke zaken snel zijn te regelen. Je moet de tijd nemen om in rust gevolgen in kaart te brengen en voor- en nadelen goed tegen elkaar af te wegen. Het huidige stelsel van kinderopvangtoeslag voldoet. Daarover is ook bijna 80% van de ouders het eens. Zo bleek uit een peiling die we met Stichting Voor Werkende Ouders hebben uitgevoerd. De introductie van een geheel nieuw systeem vinden we overbodig. Het heeft negatieve consequenties voor ouders en ondernemers en het creëert onnodige maatschappelijke risico’s voor de sector. Voor dat laatste weet ik mij gesteund door analyses van de grote banken. Natuurlijk kan het huidige systeem altijd beter. We zien mogelijkheden om minder fouten en fraude binnen het huidige systeem te realiseren. Daar werken wij als branche actief aan mee.’

Zal het nieuwe toezicht beter werken en de huidige frustraties van ondernemers verminderen?


‘Iedereen in de sector is het eens met het doel van Het Nieuwe Toezicht: de administratief-juridische inspectie aan de hand van afvinklijsten omvormen naar een kwaliteitstoets. Een toets die draait om kwaliteit en het belang van kinderen. Natuurlijk is het een uitdaging om een vorm te vinden waar alle partijen in de sector zich in kunnen vinden. Wij hebben als branche een aantal uitgangspunten opgesteld. Misschien een open deur, maar om te beginnen moet het in helderheid en eenvoud een verbetering worden ten opzichte van het huidige stelsel. Daarnaast dient het nieuwe toezicht gestoeld te zijn op basis van vertrouwen. Waarbij het toezicht wordt beperkt op een dusdanige wijze dat slechts bij significante afwijkingen de controletaak van de overheid actief wordt ingezet. Er dient een gelijk speelveld te zijn voor kinderdagopvang, peuterspeelzaalwerk en andere voor- en naschoolse voorzieningen. Dat betekent onder meer een volledige gelijkschakeling van de kwaliteitseisen voor kinderopvang en peuterspeelzaalwerk.
Het is natuurlijk ook niet de bedoeling dat het voorstel zorgt voor lastenverzwaring en extra kosten voor de sector. Simpelweg, omdat kinderopvang ook toegankelijk moet blijven. En het is in ieders belang dat er meer ruimte komt voor ondernemerschap en maatwerk. We denken en werken samen met andere partijen in de sector hard mee met de plannen van het ministerie. Hierbij ijken we de voorstellen aan onze uitgangspunten.’