In een ouderparticipatiecrèche zijn klanten en organisatie één. Ouders die hun kinderen brengen voor opvang, passen zelf minimaal één dagdeel per week op en zijn actief in één of meerdere commissies. Er bestaan in Nederland zeven van dit soort crèches, vooral in Amsterdam en Utrecht.
Pedagogische opleiding
Opc’s worden, net als reguliere kindcentra’s, geïnspecteerd door de GGD. Toen in 2010 werd besloten dat er medewerkers op de groepen pedagogisch geschoold moesten zijn, kwamen opc’s in de knel. De ouders die op de groep staan, hebben zelf een baan en beschikken in de meeste gevallen niet over een pedagogisch diploma. Voormalig minister van Sociale Zaken Henk Kamp erkende dat de opc’s niet aan deze regel konden voldoen en gedoogde de bijzondere situatie als uitzondering. In januari 2014 is een einde gekomen aan de gedoogperiode. Huidige minister van Sociale Zaken, Lodewijk Asscher heeft beloofd uit te zoeken welke plek opc’s in het kinderopvangstelsel kunnen innemen in de toekomst. Hij komt nog dit jaar met een voorstel.
Vier grote steden
Als het aan de initiatiefnemers van de oudercrèches ligt, komen er locaties bij. Gesprekken met de wethouders van de vier grote steden leverde volgens Bram van der Velde positieve reacties op. Rotterdam en Den Haag zouden ervoor openstaan opc’s in de stad op te starten. Van der Velde is zelf een participerende vader in een opc in Utrecht. Op BNR Nieuwsradio zegt hij het een gemiste kans te vinden dat de ouderparticipatiecrèches nog niet wettelijk geregeld zijn.
‘Kinderopvang is een vak’
Er is ook kritiek op de opc’s. Emeritus hoogleraar kinderopvang Louis Tavecchio plaatst in hetzelfde BNR-fragment kanttekeningen. ‘Andere kinderen opvoeden en begeleiden in hun ontwikkeling is een vak. Je hebt niet vanzelfsprekend een band met een kind dat niet van jezelf is of inzicht in de ontwikkeling van dit kind. Juist daarom is en wordt er geïnvesteerd in de kwaliteit van professionele medewerkers in de kinderopvang. We moeten niet willen dat iedereen bij wijze van spreken z’n eigen schooltje gaat spelen’.
‘Kwetsbare groep‘
René Peeters, wethouder jeugd, onderwijs en sport in de gemeente Almere, benadrukt dat ‘we het hier hebben over een kwetsbare groep’. ‘Niet alle ouders zijn geschikt om voor andermans kinderen te zorgen. Toezicht is van groot belang, maar het toezicht op de ouderparticipatiecrèches is van wezenlijk belang voor de kwaliteit.’
De uitspraak dat een ouder zelf moet weten wat hij wilt is 1 ding maar het klopt van geen kant dat ze vervolgens kinderopvangtoeslag krijgen. Zelfs een gastouder moet nog aan bepaalde opleidingseisen voldoen om ouders recht te geven op kinderopvangtoeslag. Op elkaars kinderen passen oké dat deden onze ouders/ grootouders vroeger ook maar dat doe je met gesloten beurzen. Een gastouder is alleen gastouder als zij de kinderen opvang in haar eigen huis dus ook voor die status komen ze niet in aanmerking. Als kinderdagverblijf moet je je aan zo enorm veel regels en wetten houden waarom zou dit voor zoiets anders zijn dit is niet eerlijk en in mijn ogen ook oneerlijke concurrentie.
Gedogen? Moet ik als directeur van een kwaliteitskinderopvang hiernaast de gestelde regels vanuit het Rijk nog serieus nemen? Werkende ouders maken hier gebruik van, die zelf heel goed weten dat ze hun eigen vak uitoefenen vanuit kennis en ervaring. De (gloednieuwe) auto moet naar de dealer en de apk keuring is van zo een groot algemeen veiligheidsbelang. Correct. Maar je pasgeboren kind bij een goede kennis achterlaten (met Ikea meubels die alle zorgen voor je oplossen)is ook in orde?
Naast dit alles is het de zoveelste klap in het gezicht van ondernemers die een goede dienst neerzetten. Ondernemers die alles in het werk zetten om de toekomstige werkers, die mede de ouderdomszorg voor de huidige beleidsmakers zullen moeten gaan betalen, sociaal op te voeden. Want wat zal die generatie gaan beslissen als zij kunnen kiezen tussen de dealer of een massaal bejaardentehuis met nog wat minder personeel?
Ik vind dit een voorbeeld van baanverdringing. Kinderen opvoeden doe je er niet even bij. Kennis en ervaring zijn randvoorwaardelijk en daar mag wat mij betreft niet aan getornd worden. Relateer het eens aan onderwijs? Daar stellen we ook eisen aan, tenminste als er te kiezen valt.
Een ouder wiens kind op een OPC zit, betaalt ongeveer 40 euro per maand zelf aan kinderopvang per gebruik van 1 dagdeel per week. Er zitten 10 dagdelen in een week. Wanneer er 10 kinderen per dag gebruik maken van deze opvang heeft de OPC een inkomen van 4000 euro per maand. Volgens mij heb je dan geen KOT nodig om te draaien. Immers: er zijn geen personeelskosten.
Het lijkt me nog altijd een keus van de ouder zelf wat bij hem/haar het beste past. Toeslagregeling moet anders. Het kan niet zo zijn dat professionele centra aan legio wetgeving, regeldruk en dure CAO verplichting moeten voldoen en OPC’s niet: waarbij de afnemer alsnog recht blijft behouden op de KOT.D dat is de wereld op z’n kop. Dat gaat averechts werken: er zullen genoeg slimme ondernemers zijn die zich dan njet meer zullen gaan commiteren aan opelidingseisen en CAO verplichtingen…. en daar gaat de kwaliteit waar velen in onze sector hard voor hebben gewerkt. ben benieuwd naar de plannen van Asscher.
Een mengvorm? Als ouders participeren in.de kinderopvang krijgen ze korting?
Als de overheid nu de kinderopvang voor iedereen betaalbaar maakt, dan kunnen dit soort crèches weer afgeschaft worden. Er klopt natuurlijk niets van dat deze vorm van kinderopvang in aanmerking komt voor toeslag en vervolgens niet aan de regels hoeft te voldoen. Per 1 januari dus niet meer gedogen.